သူမ ေရာက္လာတာ႔မည္႔အခ်ိန္ နီးကပ္လာ ျပီျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ေရတပ္ဗိုလ္ ေလး John Blanchard သည္ ခံုတန္းေလးေပၚကေန ထလိုက္ကာ သူ၏ ယူနီေဖာင္းကို သပ္သပ္ ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲဆန္႔လိုက္ျပီး Grand Central Station ရွိရာကို ဦးတည္ကာ လာေနၾကတဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းက လူစုမ်ားဆီ လွမ္းၾကည္႔ေနမိသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ႔ ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွား ျခင္း၊ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းတို႕က အထင္းသား ေပၚလြင္လို႔ ေနမွာကို သူကိုယ္တိုင္ သိရွိနားလည္ေနသည္။ သူေမွ်ာ္ေနတာက ႏွင္းဆီပန္းကေလးတစ္ပြင္႔အား ရင္ဘတ္မွာ ထိုးလာမည္႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ျဖစ္ေလသည္။ အရွင္း ဆံုးဆိုရလွ်င္ ႏွလံုးသားခ်င္း ရင္းႏွီးစြာ နားလည္မႈကိုယ္စီ ရရွိထားခဲ႔ျပီးေသာ္ လည္း မ်က္ႏွာျခင္း တစ္ခါမွ မဆံုဖူးေသးေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို သူ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနျခင္းသာပါ…
ထိုမိန္းကေလးသည္ ဘယ္ကဲ႕သို႕မ်က္ႏွာမ်ိဳး၊ ဘယ္လိုအသြင္သ႑ာန္မ်ိဳး ရွိေလမည္လဲ သူမခန္႔မွန္းႏိုင္ပါ. သို႔ေသာ္ ေသခ်ာတာက သူတို႕ႏွစ္ဦးသား တစ္ေယာက္အသည္းႏွလံုးတစ္ေယာက္ ထြင္းေဖာက္ျမင္ႏိုင္ခဲ႔ၾကျပီး လူမျမင္ဖူးၾကဘဲ တြယ္တာေနၾကသူႏွစ္ဦးလည္း ျဖစ္ေနေလသည္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ယခုကဲ႕သို႔ လူခ်င္းမျမင္ဖူးၾကဘဲ ရင္းႏွီးတြယ္တာ သြားခဲ႔ၾကသည္မွာ လြန္ခဲ႔ေသာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလက ဖေလာ္ရီဒါရွိ စာၾကည္႔တိုက္တစ္ခုသုိ႕ John Blanchard ေရာက္ရွိခဲ႔သည္မွ အစျပဳခဲ႔သည္ဟု ဆိုရပါမည္။
စာၾကည္႔တိုက္အတြင္း စာအုပ္မ်ား ရွာေဖြရန္ေရာက္ရွိေနခဲ႔ေသာ သူသည္ စာအုပ္စင္ေပၚက စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ကို လွမ္းယူလိုက္ျပီး စာမ်က္ႏွာမ်ားကို လွန္ေလွာ ၾကည္႔လိုက္မိသည္တြင္ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚရွိ တစံုတရာက သူ႕ကို စိတ္ဝင္စားသြားေစခဲ႔သည္။ ထို တစံုတရာမွာ စာအုပ္အတြင္းရွိ စာမ်ားမဟုတ္သလို၊ စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းအရာမ်ားလည္း မဟုတ္ခဲ႔ပါ။ စာအုပ္တြင္းရွိ စာမ်က္ႏွာမ်ား၏ ေဘးလိုင္း အနားတြင္ ခဲတံျဖင္႔ ဖြဖြေလး ေရးျခစ္ မွတ္သားထားခဲ႔ေသာ လွလွပပ လက္ေရးကေလးမ်ားက သူ႕စိတ္အာရံုတစ္ခုလံုးကို ဆြဲညိဳ႕လို႔ သြားခဲ႔ေလသည္။ လက္ေရးကိုၾကည္႔သည္ႏွင္႔ ႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႔ေသာ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္၏ လက္ေရးျဖစ္လိမ္႔မည္ဟုလည္း
သူ႔စိတ္ထဲတြင္လည္း ေသခ်ာလို႔ေနခဲ႔သည္။
စာအုပ္ေရွ႕မ်က္ႏွာစာကို သူရွာေဖြၾကည္႔မိေတာ႔ ထိုစာအုပ္ကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔သူ၏ နံမည္ႏွင္႔ လိပ္စာကို ေရးထိုးထားသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ စာအုပ္ေပၚတြင္ မိန္းကေလးနံမည္ Hollis Maynell ဟုေရးထားျပီး ရက္စြဲႏွင္႔ သူမ ေနထိုင္ဟန္ရွိသည္႔ နယူးေယာက္ျမိဳ႕ရွိ လိပ္စာတစ္ခုကို ေတြ႔ရေလသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ John Blanchard သည္ ထိုလိပ္စာရွင္ Hollis Maynell ထံ သူ႔အေၾကာင္းသူ မိတ္ဆက္ထားသည္႔ စာတစ္ေစာင္ကို ေရးပို႔လိုက္ျပီး စာထဲတြင္ သူ႔အားခင္မင္ပါရန္ႏွင္႔ သူ၏ ခင္မင္မႈအား လက္ခံအသိအမွတ္ ျပဳသည္ဆိုပါက စာျပန္ရန္ ေတာင္းဆိုထားခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ဒုတိယကမၻာစစ္ျဖစ္ပြားေနေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ထိုစာကို စာတိုက္ကေန ထည္႔လိုက္ျပီး ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ သူတာဝန္က်ေသာ သေဘၤာႏွင္႔အတူ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ မဟာမိတ္တပ္မ်ား ထိုးစစ္ဆင္ႏြဲေနရာ ဥေရာပစစ္မ်က္ႏွာသို႕ ထြက္ခြာလာခဲ႔ရသည္။
စစ္ေျမျပင္တြင္ ၾကာခဲ႔သည္႔ တစ္ႏွစ္ႏွင္႔ တစ္လအတြင္း လိပ္စာပါ ထိုမိန္းကေလးႏွင္႔ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ စာခ်င္း ဆက္သြယ္ရင္းႏွီးရာမွ တစ္ေစာင္ထက္တစ္ေစာင္ သံေယာဇဥ္ပိုတိုးလာခဲ႔သလို၊ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္လည္း ပိုသိလာခဲ႔ၾကသည္။ စာတစ္ေစာင္ခ်င္းစီသည္ ႏွလံုးသားမွ သံေယာဇဥ္ အခ်စ္ပန္းမ်ား ဖူးပြင္႔ရွင္သန္လာေစသည္႔ ေျမၾသဇာပမာ ျဖစ္လာကာ လူခ်င္း မျမင္ဖူးၾကေသးေသာ္လည္း တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ ၾကာလာသည္ႏွင္႔အမွ် သူတို႕ႏွစ္ဦးသား ရင္ထဲတြင္ နက္နက္ရႈိင္းရိႈင္း သံေယာဇဥ္ ျငိတြယ္မိခဲ႔ၾကေတာ႔သည္။
စာခ်င္းခင္မင္ရင္းႏွီးလာျပီး အခ်ိန္အေတာ္ၾကာလာသည္႔တစ္ေန႔ John Blanchard က စာထည္႔လွ်င္ မိန္းကေလး၏ ဓာတ္ပံုေလး တစ္ပံုပါ ထည္႔ေပးပါရန္ သူမအား ေတာင္းဆိုခဲ႔ေသာ္လည္း မိန္းကေလးက ပို႕ေပးရန္ ျငင္းဆိုခဲ႔သည္။ John Blanchard သည္ သူမအား ႏွလံုးသားျဖင္႔ တကယ္ႏွစ္သက္ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသည္ဆိုပါက သူမ မည္သည္႔ ပံုသ႑ာန္ျဖစ္ေနပါေစ ခ်စ္ႏိုင္ရမည္ဟု သူမက တု႔ံျပန္သျဖင္႔ John Blanchard သည္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဓာတ္ပံုမေတာင္းျဖစ္ေတာ႔ေပ။
ဥေရာပတြင္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာျပီးေနာက္ အေမရိကသို႔ John Blanchard ျပန္လာရခ်ိန္တြင္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္၏ ပထမဦးဆံုး ဆံုေတြ႔ၾကမည္႔ ေနရာကို နယူးေယာက္ျမိဳ႕ Grand Central Station ၾကီးေရွ႕တြင္ ညေန ၇နာရီတိတိတြင္ ဆံုၾကမည္ဟု ခ်ိန္းဆိုထားၾကသည္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ဆံုေတြ႔ခ်ိန္တြင္သူမအား John Blanchard က အလြယ္တကူ သိရွိႏိုင္ရန္ သူမ၏ ကုတ္အကၤ်ီရင္ဘတ္ေပၚတြင္ အနီေရာင္ႏွင္းဆီတစ္ပြင္႔ကို ထိုးစိုက္လာခဲ႔မည္ဟု မိန္းကေလး၏ စာထဲတြင္ ေရးထားခဲ႔ေသးသည္။
ထို႕ေၾကာင္႔လည္း John Blanchard တစ္ေယာက္ Grand Central Station ေရွ႕က ခံုတန္းေပၚတြင္ ထိုင္ကာ ၇နာရီထိုးမည္႔အခ်ိန္ကို စိတ္လႈပ္ရွားစြာႏွင္႔ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနခဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ ခ်စ္ခင္တြယ္တာေနမိေသာ မိန္းခေလးသည္ ဘယ္ကဲ႔သို႔ မ်က္ႏွာမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ထားမည္နည္၊ ဘယ္ကဲ႔သို႔ေသာ ပံုစံမ်ိဳးေလး ရွိမည္နည္းဟု တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ သူမွန္းဆၾကည္႔ခဲ႔ဖူးသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူမွန္းဆၾကည္႔ခဲ႔ေသာ မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္ေလးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္ရေပေတာ႔မည္။ ယခု ညေန ၇နာရီထိုးျပီျဖစ္၍ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ်ပင္ မျမင္ဖူးေသးသည္႔ သူခ်စ္ရေသာ သူမ လာမည္႔လမ္းကို မွန္းေမွ်ာ္ၾကည္႔ရင္း ေျခဖ်ား လက္ဖ်ားမ်ားပင္ ေအးစက္လာသည္ကို ခံစားမိ ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္ေလးမွာပင္ အရပ္ရွည္ရွည္ သြယ္လ်လ် မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ဦး ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ေလွ်ာက္လွမ္းလာသည္ကို သူေတြ႔လိုက္ရသည္။ သူမ၏ ေရႊဝါေရာင္ဆံႏြယ္ေလးမ်ားက နားရြက္နားဆီမွ အေခြေခြ အလိပ္လိပ္ေလးျဖင္႔ ေက်ာျပင္ေပၚ လွပစြာ ဝဲျဖာက်ေနခဲ႔ျပီး သူမ၏ မ်က္ဝန္းေလးမ်ားကေတာ႕ ပန္းပြင္႔ေလးမ်ားပမာ ျပာလြင္ေတာက္ပ လို႔ေနသည္။ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားမွာ နီရဲစိုေထြးေနျပီး ေမးေစ႔သြယ္သြယ္ေလးႏွင္႔ ခ်ုိရႊင္ေနေသာ ျဖဴစင္ဝင္းပ ေနသည္႕ မ်က္ႏွာေလးက လန္းဆန္းေတာက္ပေသာ အသေရတစ္မ်ိဳးျဖင္႔ တင္႔တယ္လုိ႔ေနသည္။ သူမ ဝတ္ဆင္လာ ေသာ အစိမ္းေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ ဝတ္စံုေလးက ေႏြဦးရာသီနတ္သမီးေလး သက္ရွိထင္ရွား ကိုယ္ထင္ျပသလား ထင္မွတ္ရေအာင္ လင္းပ ဝင္းျဖာလို႔ေနသည္။ လွလိုက္သည္႔ျဖစ္ျခင္း...
ရုတ္တရက္ သူမ၏ အလွေရယဥ္ေၾကာမွာ မွင္သက္မိေအာင္ ေမွ်ာပါသြားခဲ႔ျပီးမွ သတိျပန္ဝင္လာကာ အေျပးအလႊား သြားေရာက္ကာ သူမေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္မိေတာ႔သည္။ သူ၏ သတိလက္လြတ္မႈက မိန္းကေလး၏ အကၤ်ီေပၚတြင္ အနီေရာင္ႏွင္းဆီတစ္ပြင္႔ ရွိေနသည္၊ မရွိေနသည္ကိုပင္ ၾကည္႔ဖို႕ကိုပင္ သူ လံုးလံုး ေမ႔ေလ်ာ႔သြားခဲ႔မိေအာင္ မိန္းခေလး၏ အလွက သူ႕ကို ဖမ္းစားႏိုင္စြမ္း လြန္းခဲ႔သည္။ သူမေရွ႔တြင္ သူရပ္လိုက္မိေသာတခဏ မိန္းကေလး၏ မ်က္ဝန္းမ်ားေပၚတြင္ ခပ္ပါးပါး အျပံဳးရိပ္ရိပ္ေလးတစ္ခုကို သူျမင္လိုက္ရသည္.. ထို႕ေနာက္ေတာ႕ သူမသည္ ႏႈတ္ခမ္းေလး ခပ္ေကာ႔ေကာ႔ေလးျဖစ္ေအာင္ လွလွပပေလး ျပံဳးလိုက္ျပီးေနာက္ "ကၽြန္မကို လမ္းဖယ္ေပးပါ.. ေရတပ္ဗိုလ္ကေလး၊ ကၽြန္မ ရွင္႕ကို မသိဘူး ထင္ပါတယ္ေနာ္ " ဟု ညင္သာသိမ္ေမြ႔ေသာ အသံေလးျဖင္႔ သူ႔အား ေျပာလိုက္ေလေတာ႔သည္။ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕ကိုယ္သူ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္းကင္းမဲ႔စြာ သတိလက္လြတ္ျဖင္႔ ထုိ မိန္းခေလးအနားသို႔ ေနာက္ထပ္ ေျခတစ္လွမ္းလွမ္းကာ ပိုမိုနီးကပ္ေအာင္ တိုးသြားမိေသာအခ်ိန္တြင္ သူ႕ျမင္ကြင္းထဲသို႔ ႏွင္းဆီပန္း အနီေရာင္တစ္ပြင္႔ကို ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ ထိုးစိုက္ထားေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက မိန္းကေလး၏ အေနာက္နားတြင္ ကပ္လွ်ပ္ ေပၚထြက္လုိ႔လာသည္။
အုိး.. သူ႔ေရွ႕က အစိမ္းႏုေရာင္ဝတ္စံုႏွင္႔ မိန္းကေလးသည္ သူေတြ႔ခ်င္ေနေသာ Hollis Maynell မဟုတ္ပါဘဲလား။ သူမေလး၏ ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ မည္သည္႔ႏွင္းဆီပန္းမွ ရွိမေနခဲ႔ပါ။ ထိုခဏမွာပင္ သူ႔ရင္ထဲတြင္ အဖိုးတန္ဆံုးေသာ တစံုတရာ ဆံုးရႈံးသြားသလို ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစြာ ခံစားမိရေလေတာ႔သည္။ ႏွင္းဆီပန္းေလး ထိုးထားကာ ေနာက္မွေရာက္လာေသာ အမ်ိဳးသမီးကသာလွ်င္ Hollis Maynell ျဖစ္ေလသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုအမ်ဳိးသမီသည္ သူ ထင္မွတ္ထားခဲ႔သလို ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ လွလွပပ မိန္းမေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ခဲ႔ပါ။ အသက္ ေလးဆယ္ေက်ာ္အရြယ္ ခပ္ဝဝ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး ျဖစ္ေနေလသည္။ ေခါင္းေပၚတြင္ အသက္ၾကီးၾကီး အမ်ိဳးသမီးမ်ားၾကိဳက္တတ္သည္႔ ဦးထုပ္ကို ေဆာင္းထားျပီး ဦးထုပ္ေအာက္တြင္ ေငြေရာင္ဆံပင္မ်ားကို ထြက္ေပၚေနသည္ကို ျမင္ေတြ႔ေနရသည္။ အမ်ိဳးသမီး ဝတ္ဆင္ထားေသာ စကပ္ေအာက္မွ ေျခသလံုး တုတ္တုတ္မ်ားကိုပင္ အထင္းသား ေတြ႔ျမင္ေနရေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ႔ေရွ႕တြင္ အေစာကရွိခဲ႔ေသာ အစိမ္းေရာင္ဝတ္စံုပိုင္ရွင္ မိန္းခေလးမွာ ခပ္ေဝးေဝးသို႔ပင္ ေရာက္ရွိသြားခဲ႔ေလျပီ။
ထိုတဒဂၤေလးတြင္ သူ႕ခႏၶာကိုယ္အား ႏွစ္ကိုယ္ခြဲကာ တစ္ကိုယ္အား အစိမ္းေရာင္ဝတ္စံုႏွင္႔ မိန္းကေလးေနာက္သို႔ လိုက္သြားခ်င္မိျပီး ေနာက္တစ္ကိုယ္မွာ ယခု သူ႕ေရွ႕တြင္ ေရာက္ေနသည္႔ သူႏွင္႔ စာခ်င္းအဆက္အသြယ္ျဖင္႔ သံေယာဇဥ္ျဖစ္ခဲ႔ရသည္႔ အမ်ိဳးသမီးအား ႏႈတ္ဆက္စကား ဆိုရမည္႔ အသိစိတ္တို႔ျဖင္႔ ေဝခြဲမရ ျဖစ္ေနေလမိသည္။ အနီေရာင္ႏွင္းဆီပြင္႔ကို ထိုးစိုက္ထားေသာ အမ်ိဳးသမီးသည္ ခပ္ဝဝျဖစ္ေသာ္လည္း ေႏြးေထြးၾကင္နာတတ္မည္႔ မိခင္တစ္ေယာက္၏ မ်က္ႏွာသြင္ျပင္မ်ိဳးရွိျပီး ခဲသားေရာင္မ်က္ဝန္းမ်ားကလည္း အၾကင္နာတရားျဖင္႔ ေတာက္ပေနခဲ႔သည္။ ျဖဴေဖ်ာ႔ေသာ္လည္း သိမ္ေမြ႔ဟန္ရွိသည္႔ မ်က္ႏွာျပင္ကေတာ႕ ရင္႕က်က္ျခင္းမ်ားျဖင္႔ တည္ျငိမ္ေနေလသည္။ သူသည္ လက္ထဲတြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ Hollis Maynell ၏ လက္ေရးမ်ားရွိေနသည္႕ အျပာေရာင္ သားေရဖံုး စာအုပ္ေလးကို ထုတ္လိုက္ကာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႔ဆံုျခင္း၏ သက္ေသအျဖစ္ အမ်ိဳးသမီးလက္ထဲသို႔ ထည္႔ေပးလိုက္ေလသည္။
မိခင္အရြယ္ ထိုအမ်ိဳးသမီးသည္ သူ႔အတြက္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ မျဖစ္လာႏိုင္ေသာ္ျငားလည္း အဖိုးတန္ မိတ္ေဆြေကာင္းအျဖစ္ သို႔မဟုတ္ ခ်စ္သူအျဖစ္ထက္ ပိုမိုအဓိပၸါယ္ရွိေသာ ခင္မင္တြယ္တာျခင္းမ်ဳိးႏွင္႔ ဆက္လက္ ခင္မင္ႏိုင္ၾကေသးသည္ဟု သူက ယူဆမိပါသည္။ ထို႕ေနာက္ေတာ႕ သတိအေနအထားျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ခႏၶအား ျပင္ရပ္လိုက္ျပီး ထိုအမ်ိဳးသမီးကို အေလးျပဳလိုက္ကာ သူ႕ရင္ထဲက တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ခံစားခဲ႔ရေသာ သံေယာဇဥ္၊ တြယ္တာခ်စ္ခင္ျခင္းမ်ား၊ ပ်က္ျပယ္သြားေသာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္တို႕ေၾကာင္႔ နာက်င္ေၾကကြဲျခင္းမ်ား တို႔ျဖင္႕ ဆို႔နင္႕ မြန္းက်ပ္ေနေသာ္လည္း တည္ၾကည္ေလးနက္ေသာ ေယာက်္ားေကာင္းပီသစြာျဖင္႔ ထိုအမ်ိဳးသမီးအား စကားေျပာရန္ အားထုတ္ရပါေတာ႔သည္။
"ကၽြန္ေတာ္က ေရတပ္အရာရွိ John Blanchard ပါ။ ခင္ဗ်ားက Hollis Maynell ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕ေနာ္။ ခုလို ေတြ႔ဆံုရတာ သိပ္ဝမ္းသာပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ ညစာ လုိက္ေကၽြးပါရေစ ခင္ဗ်ာ"
သူ႕စကားအဆံုးတြင္ အမ်ိဳးသမီး၏ မ်က္ႏွာျပင္သည္ ျပည္႔ဝ သေဘာေကာင္းေသာ အျပံဳးစျဖင္႔ ေတာက္ပလာေလသည္။ ထို႔ေနာက္ "မင္းတို႔ခ်င္း ဘယ္လိုကိစၥရွိတယ္ဆိုတာ အန္တီမသိပါဘူးကြယ္။ ဒါေပမဲ႔ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္က အန္တီရဲ႕ ကုတ္အကၤ်ီေပၚမွာ ဒီႏွင္းဆီပန္းကေလး ထိုးေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ႔ပါတယ္။ ျပီးေတာ႔ သူက ေျပာပါေသးတယ္။ တကယ္လို႔ သားကသာ အန္တီ႔ကို ညစာ ဖိတ္ေကၽြးဖို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ႔တယ္ ဆိုခဲ႔ရင္ ဒီလမ္းရဲ႕ တစ္ဖက္က စားေသာက္ဆိုင္ၾကီးတစ္ခုမွာ အဲဒီမိန္းခေလးက သားကို ေစာင္႔ေနတဲ႔အေၾကာင္းကိုပါ အသိေပး ေျပာျပဖို႔လည္း မွာလိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ႔လည္း သူက ဒါဟာ သားေလးကို စမ္းသပ္တဲ႔ နည္း တစ္ခုလည္း ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာပါေသးတယ္။ အဲဒီမိန္းခေလးကေတာ႕ ခုနတင္ ဒီေရွ႕နားကေန သြားလိုက္တဲ႔ အစိမ္းေရာင္ဝတ္စံုနဲ႔ မိန္းခေလးပါ။ ကဲသားေရ. ဒီႏွင္းဆီ အနီေရာင္ေလးကို ယူျပီး မိန္းကေလးဆီ အျမန္ဆံုး သြားေပေတာ႔ကြယ္"
အမ်ိဳးသမီး လွမ္းေပးလိုက္ေသာ အနီေရာင္ႏွင္းဆီေလးကို သူ တယုတယ ကိုင္ေဆာင္ကာ အစိမ္းေရာင္ဝတ္စုံႏွင္႔ မိန္းခေလး ေစာင္႔ေနမည္႔ စားေသာက္ဆိုင္ရွိရာဆီသို႔ ေျခလွမ္းမ်ားကို ဦးတည္လိုက္ေလသည္။ ထိုခဏျခင္းမွာပင္ ေမွာင္ရီသန္းကာစ ညခင္းခ်ိန္ခါသည္ပင္ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတို႔ေၾကာင္႔ လွလွပပေလး လင္းလက္ဝင္းျဖာ လဲ႔ရီေန သည္ဟု ထင္မိေလေတာ႕သည္။
A Test of Love (Author Unknown) ကို ဘာသာျပန္ပါသည္။
ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) မွ မ,လာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မူရင္းေရးသားသူႏွင့္ လာေရာက္ဖတ္ရႈသူ သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို ေက်းဇူးအထူး တင္ရွိပါသည္။
ရဲရင့္ကိုကုိ
No comments:
Post a Comment