(၁)
ရိုးရုိးသားသား၀န္ခံရလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀တစ္သက္တာတြင္ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးကို ဒါ ပထမဆံုးေရာက္ဖူး
ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
အသက္အရြယ္အရေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိကိုယ္ပိုင္ဆႏၵအရေသာ္လည္းေကာင္း သည္လိုေနရာမ်ိဳး သို႕ေရာက္ေအာင္သြားမည္ဟု
တစ္ခါမွစိတ္မကူးခဲ့မိေခ်။ေယာက္်ားသဘာ၀အရ အရက္၊ဘီယာတို႕ႏွင့္မကင္း တတ္ေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံေသာက္မိစားမိလွ်င္ျဖင့္
တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းေသာေနရာမ်ိဳးကိုသာ ကၽြန္ေတာ္ ေရြးခ်ယ္တတ္ခဲ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္ေရာက္လာခဲ့လွ်င္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ငယ္သူငယ္ခ်င္း ေအာင္မင္းကေတာ့ သည္ေနရာကို
လိုက္လာဖို႕အျမဲစည္းရုံးတတ္ခဲ့သည္။ကၽြန္ေတာ္ကလည္းသူေခၚသမွ်အျမဲျငင္းဆန္ေနတတ္ခဲ့သည္။သူကေတာ့
သူ႔အိမ္ႏွင့္ သံုးဖာလံုခန္႔သာေ၀းကြာေသာ သည္ဆိုင္ေလးသို႕ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်လမ္းေလွ်ာက္၍
သြားတတ္သည္ တဲ့။
``ဘယ္လိုလဲသူငယ္ခ်င္း ၿငိမ္လွခ်ည္လားကြ၊ အေရာက္ေနာက္က်လွခ်ည့္ရဲ့ဆိုျပီး ေနာင္တေတြရေန
တာလား´´
ကၽြန္ေတာ္ ေအာင္မင္းအေမးကိုခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖမိ။ တစ္ခ်က္ျပန္ျပံဳးျပရင္း စင္ေပၚမွနတ္မိမယ္ေလးမ်ား၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကိုသာေငးေမာၾကည့္ေနမိသည္။
ေနျပည္ေတာ္မွ အလုပ္ကိစၥျဖင့္ အနည္းဆံုးတစ္လႏွစ္ခါေလာက္ေရာက္ေရာက္လာတတ္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္ကို
သူငယ္ခ်င္း ေအာင္မင္းက သ႔ူအိမ္မွာအျမဲတည္းခိုခြင့္ျပဳသလို သည္္ဆိုင္ေလး၏တပ္မက္ဖြယ္ ဆြဲေဆာင္မႈမ်ားအေၾကာင္းကိုလည္း
ကၽြန္ေတာ့္ အားအျမဲေျပာျပတတ္သည္။
သည္ဆိုင္က ေကာင္မေလးေတြ ဘယ္ေလာက္လန္းေၾကာင္း၊ သီခ်င္းဆို ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေၾကာင္း၊ ျပဳစုယုယဆက္ဆံမႈေတြ
ဘယ္ေလာက္ေႏြးေထြးေၾကာင္း၊ သည္ဆိုင္ေလး၏၀န္ေဆာင္မႈေတြ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေၾကာင္း၊ စသည္
. . .စသည္. . . . ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့၊
ေအာင္မင္းတစ္ေယာက္ သည္ဆိုင္ကိုဘာေၾကာင့္ဒၤီေလာက္စြဲလမ္းရသလဲ၊ စင္တင္ေတးဂီတ၏အရသာက ဘယ္လိုလဲ ဆိုသည့္
စူးစမ္းလိုစိတ္ျဖင့္ ေအာင္မင္းေခၚရာေနာက္ကၽြန္ေတာ္လိုက္လာခဲ့မိေတာ့သည္။ တကယ္ တန္းဆိုင္ထဲေရာက္လာခဲ့ သည့္အခ်ိန္မွာေတာ့
ေအာင္မင္းေျပာခဲ့သလို စြဲေဆာင္မက္ေမာစရာေတြ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မေတြ႕ရတာအမွန္။
ေအာင္မင္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘီယာေလးေမာ့လိုက္၊ အျမည္းေလးျမံဳ႕လိုက္၊ ေကာင္မေလးေတြ
ဆိုတဲ့သီၤခ်င္းေနာက္ကိုလိုုုက္ျငီးလိုက္၊ ပန္းကံုးထစြပ္လိုက္၊ အဆိုေတာ္ေကာင္မေလးေတြကို
စားပြဲ၀ိုင္းမွာေခၚၿပီး မထိတထိ စေနာက္ေျပာဆိုလိုက္ျဖင့္ အသက္အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္
ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးေနတာကို ေတြ႕ေနရသည္။ ငါးဆယ္ေက်ာ္ အသက္အရြယ္ေတြဆိုတာကို ေမ့ထားႏုိင္ၾကသည္ဆိုဦးေတာ့၊
ေအာင္မင္းအေနျဖင့္ အိမ္ေထာင္မရွိသူ လူလြတ္တစ္ေယာက္ပါဟု အေၾကာင္းျပရန္လြယ္ကူေသာ္လည္း၊
သမီးသံုးေယာက္၏ ဖခင္ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ စိတ္ထင္တိုင္းက်ဲ၍ မသင့္ေတာ္မွန္း
အလိုလိုသိေနမိသည္။
စင္ျမင့္ထက္ကနတ္မိမယ္ေလးေတြ တစ္ေယာက္ဆင္းတစ္ေယာက္တက္ျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေနၾကခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေအာင္မင္းတို႕ကေတာ့
ဘၤီယာေတြတစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ေသာက္ရင္းျဖင့္ မူးယစ္ရီေ၀ျခင္းဆီသို႕ ဦးတည္စျပဳေန ၾကၿပီျဖစ္သည္။
``အခုတစ္ခါ ဆက္လက္တင္ဆက္မွာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆိုင္ရဲ့ အလွဘုရင္မေလးျဖစ္တဲ့ `ေရႊရည္္´
ရဲ့ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မႈ ျဖစ္ပါတယ္´´
အစီအအစဥ္္တင္ဆက္သူ၏ စူးရွေသာေအာ္သံကကၽြန္ေတာ့္နားစည္သို႕ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ တိုး၀င္လာ
သည္။
ဒီဆိုင္ရဲ့အလွဘုရင္မေလးဆိုပါလား။
ေအာင္မင္းတစ္ေယာက္ ဒီဆိုင္ကိုစြဲလမ္းေနတာ ဒီေကာင္မေလးေၾကာင့္မ်ားျဖစ္ေနမလား။
ကၽြန္ေတာ္ ေအာင္မင္း ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ `ဟိတ္ေကာင္ေအာင္ကို မိုက္တယ္၊ အဲဒီေကာင္မေလး ေတာ္ေတာ္မိုက္ တယ္၊ ၾကည့္ ၾကည့္ေသခ်ာၾကည့္´ဟုလွမ္းေျပာ၏။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေအာင္မင္း၏ `ၾကည့္ၾကည့္´ဆိုေသာစကားေၾကာင့္ ေမွးစင္းစျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ
မ်က္လံုးအစံုကို တတ္ႏိုင္သမွ်ဆြဲဖြင့္ရင္း စင္ေပၚသို႔ျပဴးျပဲၾကည့္လိုက္မိသည္။
ေကာင္မေလးစင္ေပၚတက္လာျပီး မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္းမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လံံုး၀မထင္မွတ္ထားေသာ
ေ၀ဒနာတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲသို႔ စူးစူးနစ္နစ္စိုက္၀င္လိုက္သလို ခံစားလိုက္ရေလသည္။
ေကာင္မေလး၏စကပ္တိုေလးက ေပါင္ရင္းအထိကပ္ေနသလို ၀တ္ထားေသာအကၤ်ီကလည္းေက်ာျပင္တစ္ခုလံုး ေျပာင္ေနကာ
ပရိသတ္ဘက္မ်က္ႏွာမူလိုက္ခ်ိန္ေတာ့ မျမင္အပ္ေသာရႈိက္ၾကီးဖိုငယ္တို႕ကို အထင္းသားေတြ႕ေနရသည္။
သည္ကိစၥ က ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကိုမထိ။
ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို တြန္႔လိမ္ေကြးေကာက္ကာ စိတ္ရွိလက္ရွိလႈပ္ရမ္းကျပေနမႈေၾကာင့္ ပုရိသတို႔၏
တူညီေသာ လက္ခုပ္သံမ်ားက စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္လံုးကို ၀ုန္းဒိုုင္းက်ဲဆူညံသြားေစခဲ့သည္။
သည္ကိစၥကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို မထိ။
ခဏတာအတြင္းမွာပင္အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္မ်ားျပားလွေသာ ပန္းကံုးမ်ားကလည္း ေကာင္ မေလးလည္ကုတ္တစ္ခုလံုးဆီသို႔
အရွိန္အဟုန္ႀကီးစြာျဖင့္စုျပံဳေရာက္ရွိသြားေလသည္။ သည္ကိစၥကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို
မထိျပန္ေသး။
အတိိုင္းအဆမဲ့လြတ္လပ္္ပြင့္လင္းလြန္းလွေသာ၀တ္စားဆင္ယင္မႈ၊အလြန္တရာ ဆိုးရြားညိွဳူ႕ငင္ေနေသာ
ကျပေဖ်ာ္ေျဖမႈ၊ လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေတြအစ သက္က်ားအိုေတြအဆံုး အားလံုးေသာပုရိသမ်ား၏ ခ်ည္ေႏွာင္
အားေပးမႈမ်ားကို အေၾကာက္အရြံ႕ လံုး၀မရွိသည့္ ရဲရဲေတာက္ အမူအရာ။
သည္အရာအားလံုးကို ရဲရဲေတာက္ျပဳမူေနေသာေကာင္မေလးသည္ အလြန္ဆံုးရွိလွမွ အသက္(၁၆) ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ပဲ ရွိဦးမည္။
ေအာင္မင္းေျပာေသာ `အဲဒီေကာင္မေလးေတာ္ေတာ္မိုက္တယ္´ ဆိုတာ ဒါေတြကိုေျပာတာလား။
ေသခ်ာေတြးၾကည့္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္သမီးအငယ္ဆံုးေလး `ေႏြးေႏြး´ေလာက္ပဲရွိဦးမည္။
ဒီေလာက္ငယ္ရြယ္လြန္းလွေသာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို သည္လိုအလုပ္ေတြလုပ္ရဲေအာင္ဘယ္သူေတြက ခိုင္းေစ ခဲ့တာလဲ။
ဒီေကာင္မေလး၏လႈပ္ရွားမႈတို႔မွ ရရွိလာေသာအက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ဘယ္သူေတြက ခံစားစံစားေနၾကတာလဲ။
ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်လာေသာတစ္ခ်ိန္ခ်ိန္၌ ဒီေကာင္မေလး မေတာ္တဆလမ္းမွား ေခ်ာ္က်ခဲ့ေသာ္
ဘယ္သူေတြက ကယ္တင္ေဖးမ ၾကမွာလဲ။
သည္အေတြးမ်ားကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို ေၾကၾကကြဲကြဲထိခိုက္စူး၀င္သြားေလသည္။
ကၽြန္ေတာ္ေသာက္ထားခဲ့ေသာဘီယာတို႔၏ မူးယစ္ရီေ၀မႈတို႔သည္လည္း ကၽြန္ေတာ္ခႏၶာကိုယ္ထက္မွ
တစ္စစီ လြင့္စင္ ေျပးထြက္သြားၾကေလၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀ ခံစားႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့။
စားပြဲထိုးေကာင္ေလးကို လက္ခုပ္တီး လွမ္းေခၚလိုက္မိသည္။
(၂)
``အန္ကယ္ ေရႊရည္နဲ႔ စကားေျပာလို႕ရမလား ´´
စားပြဲထိုးေကာင္ေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို မရဲတရဲၾကည့္သည္။ ျပီးေနာက္ . . .ေရႊရည္ရွိရာ စင္ျမင့္ထက္သို႔လည္း တစ္ခ်က္ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္သည္။
``အန္ကယ္ ပန္းကံုးစြပ္ၿပီးၿပီလား´´
``ပန္းကံုး ဟုတ္လား၊မစြပ္ရေသးဘူး၊ဘာျဖစ္လ႔ိုလည္း´´
``ဟိိတ္ေကာင္ေအာင္ကို၊ မင္းဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလည္း၊ မသိရင္လည္းငါ့ကိုေမးပါကြ။ ပန္းကံုးမစြပ္ပဲ ဘယ္ေကာင္မေလးနဲ႔မွ စကားေျပာလို႔မရဘူးကြ ၊ဘာလဲ မင္း ေရႊရည္ကိုေၾကြသြားျပီိိမဟုတ္လား´´
စားပြဲထိုးေကာင္းေလးေနရာမွာ ေအာင္မင္းကၾကားျဖတ္ ၀င္ေျဖျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္္ေတာ္ စားပြဲထိုးေကာင္ေလးဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ေကာင္ေလးက သူေျပာလက္စ စကားကို ဆက္ေျပာ၏။
``ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ် ၊ပန္းကံုးမစြပ္ပဲ စကားလာေျပာရင္ ဘယ္ေကာင္မေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ပိုက္ဆံအျဖတ္ခံရတယ္ခင္ဗ်´´
``ဒါဆိုလဲ မင္းတက္စြပ္လိုက္ကြာ ၊ငါ ပိုက္ဆံေပးမယ္ ၊ဟုတ္ၿပီလား´´
ခဏေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္၀ယ္လိုက္ေသာပန္းကံုးကို စားပြဲထိုးေကာင္ေလး တက္စြပ္တာေတြ႔လိုက္ရသည္။
ေကာင္ေလး အရိပ္ေျချပ၍သာ ကၽြန္ေတာ္၀ယ္ေသာပန္းကံုးဟု မွန္းဆေျပာရျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္းဆိုလွ်င္ေတာ့
ေကာင္မေလးလည္ပင္းထက္မွ မေရႏိုင္မတြက္ႏိုင္ေသာပန္းကံုးမ်ားၾကားထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ပန္းကံုး
ဘယ္ေနရာကိုပင္ ေရာက္ေနသည္မသိ။သည္လိုႏွင့္ . . . . . ၊
မေရႏုိင္မတြက္ႏိုင္ေသာေယာက်္ားေပါင္းမ်ားစြာတို႔၏ စားပြဲေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကိုျဖတ္သန္းျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေရႊရည္ဆိုေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕စားပြဲ၀ိုင္းသို႕ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္
ေရာက္ရွိလာေလေတာ့၏။
``သမီးအသက္ ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ´´
``(၁၆)ႏွစ္ျပည့္ၿပီးလို႕ (၁၇)ႏွစ္ထဲကို တစ္လေလာက္၀င္ေနၿပီ´´
``သမီး ေက်ာင္းကို ဘယ္ႏွစ္တန္းအထိေနခဲ့ရလဲ´´
``သမီး ရွစ္တန္းေအာင္လို႔ ကိုးတန္းတက္ခါနီးမွာ အေဖရုတ္တရက္ဆံုးသြားလို႔ ေက်ာင္းကထြက္လိုက္ရတယ္´´
ေကာင္မေလးက ကၽြန္ေတာ္ေမးသမွ်ေတြကို သြက္သြက္လက္လက္ေျဖေပးသလို သူ႕မ်က္ႏွာကို အကဲ ခတ္ၾကည့္ေတာ့လည္း
ရွက္ရြံ႕တြန္႔ဆုတ္ေနဟန္လံုး၀မရွိတာကိုလည္းေတြ႕ရသည္။ ထိုင္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ ႏွင့္အနီးဆံုးးမွာ
လိုအပ္တာထက္ပို၍ပူးကပ္ထိုင္ရင္း သူ႕လက္တစ္ဘက္ကို ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ေပၚမွာပင္ တင္ထား လိုက္ေသးသည္။
``သမီးက ဘယ္မွာေနတာလဲ၊ၿပီးေတာ့၊ ဒီကို ဘယ္လိုလာသလဲ´´
``ေနေတာ့ ေဖာ့ကန္မွာေနတယ္၊ ညေနေလးနာရီေလာက္ဆို ဒီကို လိုင္းကားစီးၿပီးလာတယ္၊ ညပိုင္းဆိုေတာ္ေတာ္မိုးခ်ုဳပ္တယ္၊
ႏွစ္နာရီေလာက္မွျပန္ရတယ္၊ ျပန္္တာကေတာ့ ဒီဆိုင္က ဖယ္ရီနဲ႔ပဲေပါ့၊´´
``ဘီယာေတြဘာေတြေကာေသာက္တတ္လား´´
``ေသာက္တတ္တယ္လည္းမဟုတ္ဘူး၊ မေသာက္တတ္ဘူးလဲမဟုတ္ဘူး၊ ဧည့္သည္ေတြေက်နပ္ ေအာင္ေတာ့ နည္းနည္းပါးပါးေသာက္ျပရတယ္၊ဒါေပမယ့္
အခုေတာ့ေတာ္ၿပီ၊ ဟိုဘက္၀ိုင္းေတြမွာေသာက္လာရ တာ နည္းနည္းေတာင္မူးခ်င္ေနၿပီ´´
ေကာင္မေလးႏွင့္စကားေျပာရင္း တျခားစားပြဲ၀ိုင္းမ်ားကိုမ်က္လံုးေ၀့ၾကည္မိေတာ့ အသက္အရြယ္
အမ်ိဳးအစားစံုလင္လွေသာ ေယာက်္ားေပါင္းမ်ားစြာက ရွိသမွ်စားပြဲအားလံုးအျပည့္ထိုင္ၿပီး
အားေပးေနတာ ကိုေတြ႔ေနရသည္။ သူတို႕နံေဘးမွာေတာ့ အဆိုေတာ္ဆိုေသာေကာင္မေလးေတြက တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္
ေယာက္ ၀င္ထိုင္ေနတာကိုေတြ႔ေနရသည္။
တခ်ိဳ႕က ေယာက္က်ားမ်ားႏွင့္ အလြန္နီးကပ္စြာ၊ တခ်ိဳ႕က ေယာက်္ားမ်ားႏွင့့္္ ရင္းႏွီးစြာ၊တခ်ိဳ႕
က ေယာက္က်ာမ်ားႏွင့္ ေႏြးေထြးစြာ၊ တခ်ိဳ႕က ေယာက်္ားမ်ား၏ရင္ခြင္မွာ၊ တခ်ိဳ႕က . .
. . ၊
``သမီး လစာဘယ္ေလာက္ရလဲ´´
``လစာလား သံုးေသာင္းရတယ္ေလ´´
``ဒါပဲလား နည္းလွခ်ည္လား´´
``လစာကေတာ့ နည္းတာေပါ့ဦးရဲ့၊ ဒါေပမယ့္ လစာကအဓိကမက်ဘူးေလ၊ အဓိက က ပန္းကံုး မ်ားမ်ားက်ဖို႕အေရးႀကီးတာ၊သမီးတို႕က
ပန္းကံုးဖိုးရဲ့ ႏွစ္ဆယ္ရာခုိင္ႏႈန္းရတယ္ေလ၊ တကယ္ပန္းကံုးက်တဲ့ လဆိုရင္ တစ္သိန္းခြဲႏွစ္သိန္းေလာက္ရတာဦးရဲ့´´
``သမီး ဒီအလုပ္ကို ဘာျပဳလို႔လုပ္တာလဲ။ ပိုက္ဆံရဖို႔အတြက္ပဲလား´´
``သမီးကသီခ်င္းဆိုရတာကိုလည္း၀ါသနာပါပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သမီးတို႔ကဆင္းရဲေတာ့ ပိုက္ဆံရဖို႔
အတြက္ အဓိကလုပ္ရတာေပါ့ဦးရယ္´´
``သမီးကို ဦးေမးမယ္ေနာ္၊ ဒီအလုပ္က မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ တစ္ခါတစ္ေလ
မေတြးမိဘူးလား´´
``ေတြးေတာ့ေတြးမိတာေပါ့ဦးရယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီအလုပ္ေလာက္အဆင္ေျပတဲ့ တျခားအလုပ္ရဖို႔ဆိုတာက လြယ္တာမွ မဟုတ္တာ´´
ဘ၀ရပ္တည္ခ်က္အတြက္္ဆိုေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ၾကံဳရာအလုပ္ေတြမွာ ၾကံဳသလို၀င္လုပ္ေနရ
ေသာမိန္းကေလးမ်ားစြာထဲက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏ဘ၀ဟု ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသည္။
သည္လိုႏွင့္ . . . . . . . ၊
တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ . . .
ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ အဆင္ေျပသြားၾကသူေတြရွိသလို၊
တခ်ိဳကေတြကေတာ့ . . . .
ဘ၀ေတြအေရာင္လက္ဖို႔အတြက္ သိကၡာေတြ ေမွးမွိန္နစ္ျမဳပ္လိုက္ၾကရ။
တခ်ိဳကေတြကေတာ့ . . . . .
သိကၡာေတြအေရာင္လက္ဖို႔အတြက္ ဘ၀ေတြ ေမွးမွိန္နစ္ျမဳပ္လိုက္ၾကရ။
``သမီးစိတ္၀င္စားမယ္ဆိုရင္ ဦး သမီးကို အလုပ္ရွာေပးလို႔ရပါတယ္၊´´
``ဘယ္မွာလုပ္ရမွာလဲဦး ၊ ဘာအလုပ္လဲ ´´
``ေနျပည္ေတာ္မွာလုပ္ရမွာ ၊အလုပ္ကေတာ့ ဟိုတယ္အလုပ္ေပါ့၊ ေနျပည္ေတာ္က ဟိုတယ္ေတြမွာ ဦးသူငယ္ခ်င္း
မန္ေနဂ်ာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိတယ္၊ ၀င္ခါစ ဆိုရင္ေတာ့ ငါးေသာင္း ေျခာက္ေသာင္းေလာက္ ရမယ္၊
ေျခာက္လ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေနလို႔ လုပ္သက္ရင့္လာၿပီဆိုရင္ သမီးေျပာတဲ့ တစ္သိန္းခြဲ ႏွစ္သိန္း
ေလာက္ေတာ့ရၾကတာပဲ´´
``ဦးကိုေတာ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ၊ဒါေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ေျခာက္လတစ္ႏွစ္ေလာက္ေနမွ လက္ရွိအေျခ
အေနေလာက္ေတာင္ျဖစ္လာဖို႔ မေသခ်ာတဲ့အလုပ္ကိုေမွ်ာ္ျပီး လုပ္ဖို႔္ဆိုတာမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး၊
အခု လက္ရွိ၀င္ေငြနဲ႔ ေတာင္မွ မနည္းရုန္းကန္ေနရတာ၊ဒီ ေျခာက္လတစ္ႏွစ္ေလာက္အတြင္း တစ္လ
၀င္ေငြေလး ေလးငါးေျခာက္ေသာင္းနဲ႔ သမီးတို႔မိသားစု ဘယ္လိုရပ္တည္ရပါ့မလဲ၊ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဦးရယ္´´
``ဒါကေတာ့ တစ္ခုလိုခ်င္ရင္ တစ္ခုေတာ့ေပးဆပ္ရမွာေပါ့သမီးရယ္၊ အခု သမီးလုပ္တဲ့အလုပ္ကို
ၾကည့္စမ္းပါဦး၊ ပန္းကံုးစြပ္တဲ့လူမွန္သမွ်ကို လူအိုဆိုလည္းလက္ခံရ၊ လူပ်ိဳဆိုလဲလက္ခံရ၊
လာသမွ်လူေတြကလည္း သမီးတို႔ဆီကတစ္ခုခုလိုခ်င္လ႔ို လာၾကတာခ်ည္းကမ်ားတယ္၊ၿပီးေတာ့ အားလံုးကမူးမူးရူးရူးနဲ႕၊
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္ေလာက္အႏၱရာယ္ မ်ားသလဲ၊ေတြးသာၾကည္ေတာ့´´
``ဦးရဲ့ေစတနာကို သမီးေလးစားပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ဦးရယ္ သမီး ဒီအလုပ္လုပ္လာတဲ႔ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္းမွာ သမီး ေယာက်္ားမ်ိဳးစံုကိုလက္ခံစကားေျပာခဲ့ရပါတယ္၊ဦးေျပာသလို သမီး နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔အစမ္းခံခဲ့ရဖူးပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သမီး အလုပ္ကိုအလုပ္လိုပဲ သေဘာထားတယ္၊ သမီး ဘယ္သူ႕ေနာက္မွ မပါဘူးပါဘူး၊
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဦး၊ သမီးအလွည့္ ေရာက္ကာနီးလို႔ သြားလိုက္ပါဦးမယ္။´´
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွဆက္မေျပာႏိုင္ေသးခင္မွာပင္ ေကာင္မေလးက ကၽြန္ေတာ့္အပါးမွထြက္သြားေတာ့၏။
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရုံကလြဲ၍ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့။ ေကာင္မေလးေက်ာျပင္ကိုသာ ေငးၾကည့္ရင္း
ငုတ္တုတ္ေမ့က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့၏။
ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္မေလးက ေနာက္ျပန္တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို
စကားတစ္ခြန္း ေျပာျဖစ္ေအာင္ လွမ္းေျပာလိုက္ေသးသည္။
``ဘယ္လိုအေျခအေနပဲေရာက္ေရာက္ ကိုယ္ေကာင္းရင္ ေခါင္းမေရြ႕ပါဘူး ဦးရယ္´´ တဲ့။
(၃)
ေအာင္မင္းလက္ကိုဆြဲေခၚရင္း စားေသာက္ဆိုင္ထဲကျပန္ထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ရပ္ကြက္တစ္ခုလံုး
မီးျပတ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
အျပန္လမ္းတစ္ခုလံုးေမွာင္မဲေနသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ေရွ႕ဆက္မေလွ်ာက္ရဲေသးပဲ စားေသာက္ဆိုင္္ေရွ႕
ကြပ္ပစ္ကေလးေပၚမွာ ခဏ၀င္ထိုင္လိုက္မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ထိုင္ေနတာကိုျမင္ေတာ့ ေအာင္မင္း
ကၽြန္ေတာ့္ကို မၾကည္သလို တစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း-
``ေဟ့ေကာင္ေအာင္ကို ၊ ဘာျဖစ္လို႔ထိုင္ေနတာလည္း ၊ျပန္ၾကမယ္ေလကြာ´´
``ဟာ ၊မင္းကလဲ မီးျပတ္လို႔ လမ္းတစ္ခုလံုးေမွာင္မဲေနတဲ့ဟာကို၊ ဓာတ္မီးကလည္းပါတာမဟုတ္ဘူး၊
ေျမြပါးကင္းပါးေၾကာက္တယ္ ကြာ၊ မျပန္ရဲေသးဘူး၊ မီၤးျပန္လာမွပဲ ျပန္ၾကမယ္ကြာ၊´´
``ဟိတ္ေကာင္မင္းရူးေနလား၊ ဒီလမ္းတစ္ခုလံုးေျပာင္စင္ေနေအာင္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ထားတဲ့ဟာကို၊
ဘာေျမြမွမရွိပါဘူးကြ၊ လာ လာ ျပန္ၾကမယ္´´
ေအာင္မင္းက ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို အတင္းဆြဲ၏။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အတင္းျပန္ရုန္း၏။
သည္လိုႏွင့္ . . . . . ၊
ေအာင္မင္းကိုမလြန္္ဆန္ႏိုင္သည့္အဆံုးမွာေတာ့ ေအာင္မင္းဆြဲေခၚရာ အျပန္လမ္းမေပၚသို႔ ကၽြန္ေတာ္
လိုက္ပါသြားရေတာ့၏။
ေအာင္မင္း အတင္းဆြဲေခၚသျဖင့္ အေမွာင္ဖံုးေသာလမ္းမထက္ကို ေရာက္လာခ်ိန္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္တို႔က
လမ္းမထက္ကိုရဲရဲ မနင္းရဲၾက။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးကိုအစြမ္းကုန္ဖြင့္ထားမိ၏။ နားကိုလည္းအစြမ္းကုန္စြင့္ထားမိ၏။
ေျခလွမ္းကိုလည္း တတ္ႏိုင္သမွ် ေျဖးေျဖးခ်င္းလွမ္း၏။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေအာင္မင္းက ကၽြန္ေတာ့္ပံုစံကို အားမလိုအားမရၾကည့္ၿပီး အသံျပဲႀကီးျဖင့္ထေအာ္ေတာ့၏။
``ေဟ့ေကာင္ ေအာင္ကို၊ မင္းကိုဘယ္ေျမြမွမကိုက္ဘူး ၊အဲဒီေလာက္သူရဲေဘာေၾကာင္မေနနဲ႔ ၊လာ
ျမန္ျမန္လာ ´´
ေအာင္မင္း ဘာေတြေျပာေျပာ၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သတိတရားအျပည့္ထားကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေလွ်ာက္ျမဲေလွ်ာက္ေနမိ၏။
ဟုတ္သည္ေလ၊
သည္လမ္းႏွင့္ သည္လမ္း၀န္းက်င္ကို မည္မွ်ပင္သန္႔ရွင္းေျပာင္လက္ေအာင္ ႀကိဳးစားထားသည္ဟု
ဆိုဆို၊
မိမိကိုယ္တိုင္လည္း မည္မွ်ပင္ဂရုစိုက္ၿပီးေလွ်ာက္ပါတယ္ ေျပာေျပာ၊
အေမွာင္လမ္းထက္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနရေသာလူတစ္ေယာက္အတြက္ ေျမြပါးကင္းပါး မေတြ႕ရ မၾကံဳရပါဘူး
လို႔ မည္သူက အတိအက်အာမခံႏိုင္မွာမို႔လို႔လဲ။
ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို အသံုးျပဳခြင့္ေပးတဲ့ ကိုေအးကို(ေပါင္းတလည္)နဲ႔ လာေရာက္အားေပးဖတ္ရႈၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
ရဲရင့္ကိုကုိ
