လက္ညွိဳးေထာင္ခိုက္
ေခါင္းညိိတ္လိုက္ေသာ္
တစ္ခါက အရမ္းကိုေခါင္လြန္းလွတဲ့နယ္ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ရဲ႕က်န္းမာေရးဌာနတစ္ခုမွာ
သူနာျပဳဆရာမေလး တစ္ေယာက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတယ္။ သူက (အပ်ိဳ)ေပါ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ အဲဒီ ၿမိဳ႕နယ္အပိုင္ ေ၀းလံေခါင္သီတဲ့ ရြာေတြမ်ား ကေလးေမြးဖြားႏႈန္းေတြ
မ်ားလြန္းေနတဲ့အတြက္ လူဦးေရေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး သားဆက္ျခားေရးစီမံခ်က္အရ
အဲဒီရြာေတြကို တိုင္းက်န္းမာေရးဌာနက တာ၀န္ရွိသူေတြ၊ ၿမိဳ႕နယ္က်န္းမာေရးဌာန က
က်န္းမာေရးမွဴး ဆရာ၀န္ႀကီးေတြကိုယ္တိုင္ ကြင္းဆင္းၿပီး သားဆက္ျခားေရး စီမံခ်က္
အတြက္ ရြာသားေတြကို က်န္းမာေရးအသိပညာေတြ ေဟာေျပာေပးဖို႔ အထူးစီမံခ်က္
အေနနဲ႔သြားၾကရတာေပါ့။
သူနာျပဳဆရာမေလး တစ္ေယာက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတယ္။ သူက (အပ်ိဳ)ေပါ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ အဲဒီ ၿမိဳ႕နယ္အပိုင္ ေ၀းလံေခါင္သီတဲ့ ရြာေတြမ်ား ကေလးေမြးဖြားႏႈန္းေတြ
မ်ားလြန္းေနတဲ့အတြက္ လူဦးေရေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး သားဆက္ျခားေရးစီမံခ်က္အရ
အဲဒီရြာေတြကို တိုင္းက်န္းမာေရးဌာနက တာ၀န္ရွိသူေတြ၊ ၿမိဳ႕နယ္က်န္းမာေရးဌာန က
က်န္းမာေရးမွဴး ဆရာ၀န္ႀကီးေတြကိုယ္တိုင္ ကြင္းဆင္းၿပီး သားဆက္ျခားေရး စီမံခ်က္
အတြက္ ရြာသားေတြကို က်န္းမာေရးအသိပညာေတြ ေဟာေျပာေပးဖို႔ အထူးစီမံခ်က္
အေနနဲ႔သြားၾကရတာေပါ့။
ဆရာ၀န္ႀကီးေတြ၊
လူႀကီးေတြက အဲဒီမွာ က်န္းမာေရးအသိပညာေတြကို
ရြာသားေတြ သိရွွိေအာင္ ေဟာေျပာသရုပ္ျပဖို႔ သူနာျပဳဆရာမေလးကို တာ၀န္ေပး
တာေပါ့။
ရြာသားေတြ သိရွွိေအာင္ ေဟာေျပာသရုပ္ျပဖို႔ သူနာျပဳဆရာမေလးကို တာ၀န္ေပး
တာေပါ့။
ေဟာေျပာရမယ့္ အေၾကာင္းအရာက သားဆက္ျခားဖို႔ ကြန္ဒံုးသံုးစြဲဖို႔
ဆိုတဲ့
အေၾကာင္းအရာပါ။
အေၾကာင္းအရာပါ။
စီမံခ်က္ေဆာင္ရြက္မယ့္ ရြာကိုေရာက္ေအာင္
ေတာေတြျဖတ္ ေတာင္ေတြေက်ာ္ နဲ႔ခက္ခဲပင္ပန္းၾကမ္းတမ္းစြာ သြားၾကရတာေပါ့။ ရြာကိုေရာက္ေတာ့ရြာသားေတြအားလံုး ကို ေခၚၿပီး ရြာကဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေဟာေျပာပြဲလုပ္ေတာ့တာပဲ။
တိုင္းနဲ႔ၿမိဳနယ္အဆင့္ဆရာ၀န္ႀကီးေတြရဲ႕ေဟာေျပာေဆြးေႏြးမႈအၿပီးမွာေတာ့
သူနာျပဳဆရာမေလးအလွည့္ေပါ့။ အဲဒီမွာျပသနာစေတာ့တာပါပဲ။ ရြာသားေတြ၊
လူႀကီးေတြအားလံုးရဲ႕အေရွ႕မွာ သူေျပာရေတာ့မွာကိုး။ ၿပီးေတာ့ အပ်ိဳကလဲျဖစ္ျပန္ ေျပာရမွာကလဲ ေရွ႕မွာ ေယာက္်ားသားေတြခ်ည္း။ ေျပာရ သရုပ္ျပရမယ့္ အေၾကာင္းအရာကလဲ ကြန္ဒံုးသံုးစြဲပံုသံုးစြဲနည္း။ ခက္ေတာ့ေနပါၿပီ။
သူနာျပဳဆရာမေလးအလွည့္ေပါ့။ အဲဒီမွာျပသနာစေတာ့တာပါပဲ။ ရြာသားေတြ၊
လူႀကီးေတြအားလံုးရဲ႕အေရွ႕မွာ သူေျပာရေတာ့မွာကိုး။ ၿပီးေတာ့ အပ်ိဳကလဲျဖစ္ျပန္ ေျပာရမွာကလဲ ေရွ႕မွာ ေယာက္်ားသားေတြခ်ည္း။ ေျပာရ သရုပ္ျပရမယ့္ အေၾကာင္းအရာကလဲ ကြန္ဒံုးသံုးစြဲပံုသံုးစြဲနည္း။ ခက္ေတာ့ေနပါၿပီ။
ရွက္ကလဲရွက္။ ေၾကာက္လဲေၾကာက္နဲ႔
မထူးေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီးေျပာခ်ရေတာ့တာ ေပါ့။ ေျပာပံုကၾကည့္ (
ရွင္တို႔ ညအိပ္ခါနီးရင္ေလ………..ရွင္တို႔ဟာကို ဟိုေလ……
ရွင္တို႔ဟာေလ သိတယ္မဟုတ္လား ဆိုၿပီး လက္ညွိဳးေလးေထာင္ျပသတဲ့။
ရြာသားေတြက ဟုတ္ကဲ့…ဟုတ္ကဲ့ေပါ့။
ၿပီးေတာ့မွလက္ညွိဳးေလးေထာင္ျပရင္းက
ရွင္တို႔ဟာကိုေလ အေပၚကေနေဟာဒီလို
စြပ္ခ်ရတယ္ …….ဆိုၿပီး ကြန္ဒံုးေလးကို စြပ္ျပလိုက္ေရာ။
အဲဒီလိုလုပ္ၿပီးမွ အိပ္ယာ၀င္ၾကပါ..လို႔ေျပာတယ္။
ၿပီးေတာ့ရြာသားေတြကိုလည္း
ရွင္းၾကရဲ႕လား။ လြယ္လြယ္ေလးပါလို႔ေမးလိုက္ေတာ့…..
ရြာသားေတြကလည္း ရွင္းပါတယ္ဆရာမဆိုၿပီး ေခါင္းေလးေတြ ညိတ္ျပၾကတာေပါ့။
အဲဒီလိုနဲ႔ ေဟာေျပာပြဲၿပီးေတာ့
ရြာသားေတြကို သူတို႔နဲ႔အတူပါလာတဲ့ ကြန္ဒံုး ေတြကို ေ၀ေပးၿပီးမွ ျပန္လာၾကသတဲ့။
ေနာက္တစ္ႏွစ္ၾကေတာ့ အဲဒီရြာရဲ႕
ကေလးေမြးဖြားႏႈန္းကို စာရင္းေကာက္ၾကည့္ တဲ့အခါ……….. မႏွစ္ကထက္ (ႏွစ္ဆ) ပိုမ်ားေနသတဲ့။
အဲဒီမွာတင္ လူႀကီးေတြနဲ႔အတူတူ အဲဒီသူနာျပဳဆရာမေလးပါ မ်က္လံုးေတြျပဴးၿပီး ျပာျပာသလဲ
အဲဒီရြာကို အေျပးသြားၾကရေတာ့တာေပါ့။
ရြာေရာက္ေတာ့ ခ်က္ျခင္းဆိုသလဲရြာသားေတြကိုစုၿပီး
ေမးျမန္းၾကရေတာ့တာေပါ့။ သူနာျပဳဆရာမေလးက ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ရြာသားေတြကို
ရွင္တို႔ကေလးေမြးႏႈန္းက မႏွစ္ကထက္
(ႏွစ္ဆ) ပိုမ်ားလာတယ္။ မႏွစ္က ကၽြန္မတို႔ လာၿပီးေဟာေျပာသလို မလိုက္နာၾကဘူးလား။ ကၽြန္မတို႔ေပးသြားတဲ့
ဟိုပစၥည္းေလးေရာ မသံုးၾကဘူးလားလို႔ ေမးသတဲ့။
အဲဒီအခါ ရြာသားတစ္ဦးက ျပန္ေျပာတာကေတာ့………..
အမယ္ေလးသံုးတာေပါ့ဆရာမေလးရယ္
ဆရာမေလးမွာသလိုေသေသခ်ာခ်ာကို လုပ္တာပါဗ်ာ……… ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ညအိပ္ရာမ၀င္ခင္မွာေလ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လက္ညွိဳးကိုေဟားလိုေထာင္….. ဆရာမေလးတို႔ေပးသြားတဲ့ဟာေလးကို ေဟာဒီလိုစြပ္….
ၿပီးမွ မီးမႈတ္ၿပီးအိပ္ယာ၀င္ၾကတာပါ……………… အဲဒါ ဆရာမေလးတို႔ ေပးထားတဲ့ဟာေလးရဲ႕ အစြမ္းမထက္မွာစိုးလို႔ေလ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိုးလင္းတဲ့ အထိေတာင္ အဲဒီလက္ညွိဳးကို ေအာက္ျပန္မစိုက္ပါဘူးဗ်ာ……………တဲ့။
ဘယ္သူတုန္းဟ
ကမၻာ့အလွမယ္ေရြးခ်ယ္ပြဲၿပီးဆံုးသြားေတာ့ ပထမဆုဆြတ္ခူးရရွိသြားတဲ့
အလွမယ္ေလးနားမွာ သတင္းေထာက္ေတြ ဓါတ္ပံုသမားေတြ တီဗီအစီအစဥ္ရိုက္ကူးသူေတြ၊ ပရိတ္သတ္ေတြနဲ႔
၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတာေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဆုရအလွမယ္ေလးက အားလံုးကို ေၾကျငာလိုက္ပါေလေရာ……
ဒီဆုကို ဆြတ္ခူးရရွိတဲ့အတြက္ ကၽြန္မ အရမ္းကို ၀မ္းသာမိပါတယ္…….
အဲဒီလိုပါပဲ ေဟာဒီမွာရွိတဲ့လူေတြအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းသာသြားရေအာင္
ကၽြန္မအစီအစဥ္ေလးတစ္ခုရွိပါတယ္……. အားလံုးပဲကၽြန္မေနာက္လိုက္ခဲ့ၾကပါ…..
ဆိုေတာ့……….အားလံုးကလည္း ဘာမ်ားပါလိမ့္ဆိုၿပီး သူ႕ေနာက္ကို
လိုက္သြားၾကတာေပါ့….။
မလွမ္းမကမ္းက ေရကူးကန္နားေရာက္ေတာ့ အလွမယ္ေလးက ကန္တစ္ဖက္မွာ
ေနရာယူၿပီး က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ အျခားတစ္ဖက္မွာေပါ့……
အဲဒီမွာပဲ အလွမယ္ေလးက မိုက္ကရိုဖုန္းနဲ႔ေၾကျငာပါတယ္….
ကၽြန္မက အားလံုးအတြက္ မဂၤလာရွိတဲ့သတင္းေလးကို ေျပာျပပါ့မယ္…
ကၽြန္မကဒီေရကူးကန္ေလးရဲ႕ တစ္ဖက္မွာရပ္ေနပါ့မယ္….. လူႀကီးမင္းတို႔အထဲက ကၽြန္မကိုတစ္ကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး၊
လိုခ်င္တဲ့သူမ်ားရွိရင္ အဲဒီကေနကၽြန္မဆီကို ဒီေရကန္ကိုျဖတ္ကူးၿပီး လာႏိုင္တဲ့သူမ်ားရွိရင္
ပထမဆံုးေရာက္တဲ့သူကို ကၽြန္မက အနမ္းနဲ႔ဆီးႀကိဳၿပီး….. လက္ထပ္ယူပါ့မယ္….ဒါေပမယ့္ ဒီေရကန္ထဲမွာ
မိေက်ာင္း အေကာင္ (၅၀)ရွိပါတယ္ လို႔ ေၾကျငာသတဲ့…..
လူေတြအားလံုးလဲ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ကုန္တာေပါ့။ အလွမယ္ေလးကို
လိုလည္းလိုခ်င္၊ မိေက်ာင္းရန္ကိုလည္းေၾကာက္ေတာ့ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ကုန္တာေပါ့….။
အဲဒီမွာတင္လူတစ္ေယာက္က ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ ေရကန္ထဲကို ၀ုန္းကနဲခုန္ဆင္းၿပီး
မိေက်ာင္းေတြရန္ကလြတ္ေအာင္ တစ္ဖက္ျခမ္းကို မနည္းအသက္လုၿပီး ကူးသြားသတဲ့…….။
ကံေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ တစ္ဖက္ျခမ္းကိုေရာက္သြားေတာ့ အသက္လုၿပီးကူးေျပးလာခဲ့ရတဲ့အတြက္
ကန္ေဘာင္ေလးေပၚမွာ ေမာပန္းၿပီး အသက္ေတာင္မနည္းရွဴေနရတာေပါ့။ အဲဒီမွာပဲ ပရိသတ္ေတြေရာ
အလွမယ္ေလးကပါ သူ႕ဆီကိုေျပးလာၾကၿပီး……။ အကုန္လံုးက တစ္ခဲနက္အားေပးၾကတာေပါ့။ အသက္စြန္႔ၿပီးခ်စ္တဲ့သူ……
အာဂေယာက္်ား…… ဘာညာေပါ့၀ိုင္းၿပီး ၾသဘာေပးၾကတာေပါ့။
အလွမယ္ေလးကလည္း သူ႕အေပၚမွာ တကယ့္အခ်စ္စစ္နဲ႔ခ်စ္တဲ့သူ ဆိုၿပီး
အားရ၀မ္းသာစြာနဲ႔ အနမ္းေပးမယ္လုပ္တာေပါ့……။ အဲဒီမွာပဲ ခုဏေရကန္ထဲကေန အသက္လုၿပီးေရကူးလာတဲ့လူက
………..
ခဏေလးေနၾကပါဦးဗ်ာ…… ကၽြန္ေတာ္ေမာေနလို႔ပါ……………. ၿပီးေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္လို႔ပါ……………
ဆိုေတာ့ အားလံုးကလည္း ဘာသိခ်င္လို႔လဲ… ဆိုၿပီးေျပာတာေပါ့…..
အဲဒီမွာပဲေရကူးလာတဲ့လူက……
အခုန ဟိုဘက္မွာရပ္ေနတုန္း ေရကန္ထဲကို ေနာက္ကေန ေဆာင့္ကန္ခ်လိုက္တာ
ဘယ္သူလဲဗ်ာ ………..တဲ့။
လက္နက္အစံုအလင္ပါလို႔
တစ္ခါက ငါးမွ်ား၀ါသနာပါတဲ့အမ်ိဳးသားနဲ႔
စာဖတ္တာ၀ါသနာပါတဲ့အမ်ိဳးသမီးတို႔ ဇနီးေမာင္ႏံွဟာ ကန္တစ္ခုထဲမွာ ေလွကေလးစီးၿပီး အပန္းေျဖၾကတာေပါ့..။
အမ်ိဳးသားက သူ၀ါသနာပါတဲ့အတိုင္းငါးမွ်ားၿပီး အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ စာဖတ္ရင္းလိုက္ပါလာတယ္..။
ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ အမ်ိဳးသားက ငါးမွ်ားကိရိယာတန္ဆာပလာေတြကို ေဘးမွာခ်ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္.
. အမိ်ဳးသမီးကေတာ့ စာဆက္ဖတ္ေနတာေပါ့.. အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရဲေလွတစ္စီးေရာက္လာၿပီး ေလွေပၚကရဲကေမးတယ္..
"ခင္ဗ်ားဘာလုပ္ေနတာလဲအမ်ိဳးသမီး"
"ကၽြန္မစာဖတ္ေနတာေလ"
"မဟုတ္ပါဘူး ခင္ဗ်ားငါးမွ်ားေနတာပါ..
ဒီေနရာက ငါးမမွ်ားရဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိတယ္မဟုတ္လား.."
"အင္းေလ.. အခုက ကၽြန္မစာဖတ္ေနတာေလ.."
"ခင္ဗ်ားမျငင္းပါနဲ႔…
ခင္ဗ်ားေဘးမွာ ငါးဖမ္းဖို႔အတြက္ လက္နက္ကိရိယာေတြပါတယ္..အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားကိုဒဏ္ရိုက္ရမယ္.."
"ကၽြန္မကိုဒဏ္ရုိက္မယ္ဆိုရင္
ကၽြန္မလည္းရွင့္ကို မုဒိန္းမႈနဲ႔တရားျပန္ဆြဲရလိမ့္မယ္.."
"ဘာဆိုင္လို႔လဲ.. ခင္ဗ်ားကိုက်ဳပ္လက္နဲ႔ေတာင္မထိဘူးေနာ္.."
"လက္နဲ႔ေတာင္မထိတာေတာ့ဟုတ္ပါတယ္.
. ဒါေပမယ့္ ရွင့္မွာလည္းလက္နက္ ကိရိယာေတြ အစံုအလင္ပါတယ္ေလ…"
မင္းေတာ္တယ္
အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္။
ပထမတစ္ေယာက္ကို သူေဌးကေမးတယ္..
"တစ္နဲ႔တစ္ေပါင္းရင္
ဘယ္ေလာက္ရလဲ.."
ထိုသူက၀မ္းသာအားရ..
"တစ္နဲ႔တစ္ေပါင္းရင္
ႏွစ္ေပါ့ဆရာ.."
"မင္းေတာ္ေတာ္အသံုးမက်တဲ့ေကာင္
သြားေတာ့…"
ဒုတိယတစ္ေယာက္..
"တစ္နဲတစ္ေပါင္းရင္ဘယ္ေလာက္ရလဲ.."
ဒုတိယလူက ပထမတစ္ေယာက္ေျဖထားတာကို
အျပင္မွာၾကားထားေတာ့ ဒီလုိေျဖတယ္..
"တစ္နဲ႔တစ္ေပါင္းရင္
သံုးပါဆရာ.."
"မင္းလည္းအသံုးမက်ဘူး..
သြားေတာ့.."
"တတိယတစ္ေယာက္"
"ထပ္ေမးတယ္.. တစ္နဲ႔တစ္ေပါင္းရင္ဘယ္ေလာက္လဲ…"
တတိယလူက ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္တယ္..
ျပတင္းေပါက္ေတြကိုေျပးပိတ္တယ္.. ၿပီးေတာ့သူေဌးအနားကိုအသာအယာေလးကပ္သြားၿပီး
"ဆရာက ဘယ္ေလာက္ျဖစ္ေစခ်င္တာလဲ…ေျပာပါ"
"မင္းေတာ္တယ္ .. မင္းကိုအလုပ္ခန္႔လိုက္ၿပီ"
ရွက္လို႔
တစ္ခါက အလြန္အရွက္အေၾကာက္ႀကီးတဲ့အပ်ိဳႀကီးညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကို
အေဖလုပ္သူက လူၾကားထဲတိုးရဲေအာင္ ေမာင္ျမန္မာၿပိဳင္ပြဲကိုလက္မွတ္၀ယ္လာၿပီး သြားၾကည့္ခိုင္းတယ္..
အပ်ိဳႀကီးႏွစ္ေယာက္လည္း ဖခင္ကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္တာနဲ႔
ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ သြားၾကည့္ၾကတာေပါ့..
ျပန္လာေတာ့ မ်က္ႏွာေတြရႊင္လန္းလာတဲ့အပ်ိဳႀကီးႏွစ္ေယာက္ကို
ဖခင္က ၀မ္းသာအားရေမးတယ္..
"ေမာင္ျမန္မာပြဲသြားၾကည့္တာ
ေကာင္းရဲ႕လားသမီးတို႔"
"ဟုတ္..အေဖ.. ေကာင္းပါတယ္..
မိန္းကေလးေတြၿပိဳင္ၾကတုန္းကေတာ့ ၾကည့္လို႔ ေကာင္းပါတယ္အေဖရယ္..ေယာက္်ားေလးေတြၿပိဳင္ေတာ့အေဖေရ..
အ၀တ္ဗလာနဲ႔ဆိုေတာ့ ရွက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ.. အဲဒါနဲ႔ သမီးတို႔လည္း မ်က္လံုးကုိ လက္နဲ႔ကြယ္ၿပီး
ေမာင္ျမန္မာေတြရဲ႕အ၀တ္ပါတဲ့ေနရာကိုပဲ ၾကည့္ၿပီးျပန္လာခဲ့ရတယ္…"
ဖတ္မိ မွတ္မိသမွ်ေလးေတြပါ ...မူရင္းေရးသားသူေတြနဲ႔ လာေရာက္ဖတ္ရႈသူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္...။
ရဲရင့္ကိုကုိ
ဖတ္မိ မွတ္မိသမွ်ေလးေတြပါ ...မူရင္းေရးသားသူေတြနဲ႔ လာေရာက္ဖတ္ရႈသူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္...။
ရဲရင့္ကိုကုိ
No comments:
Post a Comment