(အပိုင္း - ၁)
"၀ုတ္.. ၀ုတ္...၀ုတ္.. ဂီးးးးး... ဂရားးးး"
"ဟဲ့ .... ေသာက္ပလုပ္တုတ္"
ေၾကာင္ထိုင္တိုး သည္ ေနာက္ကို ဖ်တ္ခနဲ ခုန္လိုက္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရွ႕တြင္
ေခြးနက္ႀကီးတစ္ေကာင္က အစြယ္တဖြားဖြား... သားေရတျမားျမားႏွင့္ မာန္ဖီလ်က္
ရွိေနသည္။ ေၾကာင္ထိုင္ထိုးက အီးတီေရွ႕တြင္ရပ္ကာ သူ၏ နဂါးမာယာသိုင္းကြက္ကို
စနင္းသည္။
"ဘယ္ေျခတက္၊ ညာေျခဆုတ္၊ ေခါင္းေလးကိုေမာ့... ဖင္ေလးကို ေကာ့ ... ေရာ့..."
"ေ၀ါင္းးးး.... ဂရီးးးး"
"ေအာင္မေလး ေၾကာက္ပါၿပီဗ်"
ေခြးႀကီးက ေၾကာင္ထိုင္ထိုးကို မ်က္စိေနာက္လာသျဖင့္ ခုန္ဟပ္လိုက္ရာ ေၾကာင္ထိုင္တုိးက
လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ အီးတီးေနာက္သို႔ ေျပးကပ္ၿပီး အီးတီအား ေၾကာက္လန္႔တကား
ဖက္တြယ္ထားေတာ့သည္။
"ဟဲ့... အဲဒီလက္.. အဲဒီလက္ ... ဘယ္နားလာကိုင္... ဖယ္စမ္း.. ဖယ္စမ္း"
"ဟိုက္... ဟုတ္သား.... ဟီးဟီး... ေဆာရီး ေဆာရီး.... အက်င့္ပါသြားလုိ႔"
အီးတီက ေၾကာင္ထိုင္တုိးအား မ်က္ေစာင္းခဲရင္း ခါးၾကားမွ ေသနတ္ကို
ဆြဲထုတ္လုိက္ၿပီး ေခြးနက္ႀကီးကို ခ်ိန္ရြယ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ေသနတ္ေမာင္းကိုျဖဳတ္ခ်လိုက္သည္။
"ဂေတာက္"
ေသနတ္ထဲမွ ထြက္က်လာသည္က ထန္းလ်က္ခဲတစ္ခဲ။
ေခြးနက္ႀကီးက ထန္းလ်က္ခဲကို နမ္းၾကည့္သည္။ လွ်ာျဖင့္ တို႔ၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္
အီးတီးကို မယံုသလုိၾကည့္သည္။ အီးတီ စိတ္မရွည္ေတာ့ ထန္းလ်က္ခဲကို ေကာက္ယူကာ
တျပြတ္ျပြတ္ျမည္ေအာင္ စုပ္ျပလိုက္သည္။ ထိုအခါမွ စိတ္ခ်သြားဟန္ျဖင့္ ေခြးနက္ႀကီးက
ထန္းလ်က္ခဲကို စားေတာ့သည္။
တလုတ္စားဖူး သူ႔ေက်းဇူးကို သိဟန္တူေသာ ေခြးနက္ႀကီးက အီးတီတို႔အား မေဟာင္ေတာ့။
လမ္းဖြင့္ေပးလုိက္သည္။ သို႔ေသာ္ ေၾကာင္ထုိင္ထိုးကိုေတာ့ သိပ္မၾကည္ခ်င္။ ေစာနက
သူ႔ေရွ႕တြင္ ကိုးယို႔ကားရားလုပ္ျပသြားသျဖင့္
ဤသုိ႔ျဖင့္ အီးတီႏွင့္ ေၾကာင္ထုိင္ထိုးတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ထဲေရာက္သြားေတာ့သည္။
အိမ္ထဲသို႔ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေထာင္းခနဲထလာေသာ အရက္နံ႔ေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးစလံုး
ႏွာေခါင္းရံႈ႕မိၾကသည္။ အီးတီက ပတ္၀န္းက်င္ကို ေလ့လာအကဲခတ္ေနစဥ္ေနာက္မွ
တခၽြတ္ခၽြတ္အသံၾကားသျဖင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
ေၾကာင္ထိုင္ထိုး ..။
ေလးဘက္ေထာက္ကာ ဖင္ကိုခါယမ္းလ်က္ ပါးစပ္က တ၀ု၀ုျဖင့္ အသံျပဳေနသည္။
"နင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"ထန္းလ်က္ခဲ ေတာင္းေနတာေလ.. ၀ု ၀ု ၀ု"
"မေနာက္စမ္းပါနဲ႔.... အလုပ္ကို ေသခ်ာလုပ္စမ္းပါ ... ကိုကိုရဲရင့္ကိုမေတြ႕ရင္
ငါ့ကို ငါတို႔အႀကီးအကဲက ေယာက္က်ားအေယာက္ႏွစ္ဆယ္ေပးစားမယ
သူ႔ကို အျမန္ေတြ႕မွျဖစ္မယ္"
"မဟုတ္ဘူး.. တကယ္ေတာင္းေနတာ.."
အီးတီ ေၾကာင္ထိုင္တုိးကုိ အလန္႔တၾကားၾကည့္တယ္..။ ၿပီးေတာ့ ေသနတ္ထုတ္ၿပီး
ထန္းလ်က္ခဲတစ္လံုး ပစ္ခ်ေပးလိုက္တယ္။
"ဂေတာက္"
ေၾကာင္ထုိင္တိုးက ထန္းလ်က္ခဲကို ပါးစပ္ထဲပစ္ထည့္လိုက္ၿပီး လက္၀ါးႏွစ္ဖက္ကို
ရုိက္ခါကာ ျပန္ထသည္။ ထို႔ေနာက္ ခါးၾကားမွ စာရြက္ေခါက္ေလးတစ္ရြက္ကို ထုတ္လိုက္သည္။
"သူ႔စာေရးစားပြဲေပၚက ေတြ႕တာဟ"
အီးတီ စိတ္၀င္တစားျဖင့္ ယူဖတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေၾကာင္ထုိင္တိုးကလည္း အတင္းေခါင္းထိုး
ၾကည့္သည္။
"ငါ အာကသထဲမွာ .....
ငါ့ကိုလိုက္မရွာၾကပါနဲ႔...
ငါ လမင္းႀကီးကို ဖက္ၿပီး အိပ္ေနတယ္
ေခါ .. ခ ေလာ"
"ဟင္ .. ဘာႀကီးလဲ"
"ငါ လကမၻာေပၚ တက္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္..." ေျပာေျပာဆိုဆို အီးတီက ထြက္သြားမည္ျပဳသည္။
ေၾကာင္ထိုင္ထိုးက အတင္းဆြဲသည္။
"ေနပါဦး အီးတီရ... သူက နင့္လို ၿဂိဳလ္သားမွမဟုတ္တာ။ ဘယ္လိုလုပ္ လကမၻာေပၚ
တက္ႏုိင္မလဲ ..."
"အင္း. .. ဟုတ္သားေနာ္... "
ႏွစ္ဦးစလံုး ေခါင္းငုိက္စုိက္ က်လ်က္.........။
(အပိုင္း- ၂)
-- ထူးဆန္းေသာယာဥ္ပ်ံႀကီး --
ညသည္ မင္အိုးထဲမွ မီးေသြးခဲပမာ နက္ေမွာင္ေနသည္။ လမင္းႀကီးသည္လည္း
အေၾကြးရွင္လာ၍ ပုန္းေနရေသာ ဖဲသမားပမာ.. ထြက္မလာ။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခု
လံုးလည္း တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္၍ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ တုိက္ခတ္လာေသာ ေလညွင္း
က နားစည္သို႔ျဖတ္သြားခ်ိန္တြင္ "ဟီး ဟီး ဟီး ဟီး" ဟု လူမမာညည္းသံပမာအလား
အသံမ်ားေပၚထြက္ေနသည္က ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ....။
သုိ႔ေသာ္....
တစ္ေနရာတြင္ေတာ့ လမ္းေဘးမီးတုိင္ေလးတစ္တိုင္က ထူးဆန္းစြာ လင္းေနသည္။
ထိုဓာတ္မီးတိုင္ေအာက္တြင္ လူတစ္ေယာက္...။ တင္ပလႅင္ခ်ိတ္ထိုင္ကာ ဓာတ္မီးတိုင္
ကို ေမာ့ၾကည့္ေနသည္။ ႏႈတ္မွလည္း တတြတ္တြတ္ ရြက္ဖတ္သံမ်ားကိုလည္း တစ္ခ်က္
တစ္ခ်က္ မပီ၀ုိးတ၀ါး ၾကားရ၏။
ထိုစဥ္........
"ေ၀ါ.....ေဟာေဟာ ေ၀ါ...ေဟာေဟာ ........."
ေတာ္လဲျမည္သံႀကီးႏွင့္အတူ အမ်ဳိးအမည္မသိ ယာဥ္ပ်ံႀကီးတစ္စင္း ျဖည္းညင္းစြာ
ေျမေပၚသို႔ ဆင္းသက္လာသည္။ ထုိယာဥ္ပ်ံႀကီးကား ထူးဆန္းလွေပစြ။
မုန္႔လင္မယားသ႑ာန္ ဒီဇိုင္းယူထားေသာ ထုိယာဥ္ပ်ံႀကီး၏ပတ္လည္တြင္
ေရာင္စံုမီးမ်ား တလက္လက္ေျပးေနသည္။ ေျမေပၚသို႔ ဆင္းခ်ိန္တြင္ တီတီတီတီ..
ေအာ္မည္သံႏွင့္အတူ... "သတိ... ကားေနာက္ဆုတ္မယ္... သတိ ကားေနာက္ဆုတ္မယ္"
ဆိုသည့္အသံမ်ားပါ ယာဥ္ပ်ံဆီမွ ၾကားေနရသည္။ မၾကာမီမွာပင္ ယာဥ္ပ်ံသည္
ကမၻာေျမေပၚသို႔ ေအာင္ျမင္စြာ ေျခခ်ႏုိင္ေလၿပီ။
ထိုအျဖစ္အပ်က္ အစအဆံုးကို ျမင္ေတြ႕ရေသာ ဓာတ္တုိင္ေအာက္မွ လူသည္ အံ့ၾသျခင္း
ႀကီးစြာ ယာဥ္ပ်ံကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ယာဥ္ပ်ံတံခါး ပြင့္လာေခ်ၿပီ။ သူၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္
ယာဥ္ပ်ံဆီမွ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ဆင္းသက္လာေခ်ၿပီ။
"အို....."
ႏႈတ္မွပင္ ကေယာင္ကတမ္း ရြတ္ဆိုမိသည္အထိ ထိုလူအံ့အားသင့္သြားသည္။
ယာဥ္ပ်ံေပၚမွ ဆင္းသက္လာသည္ကား အလြန္တရာပင္ လွပေသာ မိန္းကေလးငယ္တစ္ဦး။
ထုိလူသည္ သားေရတျမားျမားျဖင့္ ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ မိန္းကေလးက သူ႔ဆီခ်ည္းကပ္လာ
သည္။
"သားေရေတြ သုတ္လုိက္ပါဦး"
"ဟိုက္.... ဟုတ္သား...."
ထိုလူက အက်ၤ ီလက္ေမာင္းျဖင့္ ပါးစပ္ကိုသုတ္ၿပီး ေမးလုိက္သည္။
"မင္းေလးက ဘယ္သူလဲ..."
"ကၽြန္မက အလန္းေလးမ်ားၿဂိဳဟ္ကပါ ... ကၽြန္မနာမည္ အီးတီလို႔ ေခၚပါတယ္.."
"ဟုတ္လား... ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ကေတာ့ ေၾကာင္ထိုင္ထိုးပါဗ်ာ.... ဒါနဲ႔ တျခားၿဂိဳလ္က
လာတာဆိုေတာ့ ဘာကိစၥမ်ား ရွိလိုိ႔လဲ"
"ဒီလိုပါ.... လာရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ .. ဒီကမၻာေျမေပၚမွာ ကိုကိုရဲရင့္ဆိုတဲ့လူက
သူ႔ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ ေပါက္တတ္ကရ စေတးတပ္ေတြတင္တယ္ေလ...။ အဲဒါကို ကၽြန္မတို႔ၿဂိဳဟ္က
ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက သူ႔ပို႔စ္ေတြ ဖတ္ဖတ္ၿပီး သေဘာက်ေနေလရဲ႕.....။ ေနာက္ဆံုး
သေဘာက်ရံုတင္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သူ႔ကိုေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္မတို႔ၿဂိဳဟ္ကို
ေစလႊတ္ အေခၚခိုင္းလိုက္လို႔ပါ..."
"သူ႔ကိုေခၚသြားၿပီး ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"ေခါင္းေဆာင္ႀကီးကေတာ့ သူ႔ကိုသေဘာက်လြန္းလို႔ ကၽြန္မတို႔ၿဂိဳဟ္မွာေပ်ာ္ေအာင္
သူ႔ကို မိန္းမေျခာက္ေယာက္ ေပးစားမယ္လို႔ေျပာတယ္.."
"ဟင္... ဂယ္..."
ေၾကာင္ထုိင္ထိုး မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္...။
"မင္းတို႔ၿဂိဳဟ္မွာ မိန္းကေလးေတြက ေခ်ာလားဟွင္... ဂလု"
"ေခ်ာလား မေခ်ာလား ကၽြန္မကိုၾကည့္ပါလား.. ဘယ္ေလာက္လွလဲလို႔....။ ကၽြန္မတို႔
ၿဂိဳဟ္မွာ ရုပ္အဆိုးဆံုးဆိုတဲ့ မမ၀က္ရီ တို႔.... ၀ယ္၀ယ္နင္း တို႔ဆိုရင္ေတာင္ ဒီကမၻာၿဂိဳဟ္
ေပၚက မိန္းကေလးေတြနဲ႔ယွဥ္လုိက္ရင္ အဆတစ္ရာေလာက္သာတယ္... နံ႔သာျဖဴနဲ႔ အီးပဲ"
"ဟုတ္လား......"
ေၾကာင္ထိုင္ထုိး သေဘာက်သြားသည္။
"ဒါဆုိ နင္ျပန္ရင္ ငါလည္းလိုက္မယ္ေလ..."
"မရဘူး.. ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ကိုကိုရဲရင့္တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ေခၚခိုင္းလုိက္တာ"
"လုပ္ပါအီးတီရယ္.. ကိုကိုရဲရင့္နဲ႔ ငါနဲ႔ရင္းႏွီးပါတယ္... သူ႔ကိုရွာေတြ႕ေအာင္
ငါကူမယ္မယ္ေလ.. ။ နင္ငါ့ကိုေခၚသြားေပး.. ဘယ္လုိလဲ..."
"အင္း.. ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးကို ေျပာေပးမယ္.. အိုေက"
"ေဟးးးးးးး"
ေၾကာင္ထိုင္ထိုး ဂၽြမ္းႏွစ္ပတ္သံုးပတ္ေလာက္ ပစ္ထိုးလုိက္သည္။ ေပ်ာ္လြန္းသျဖင့္
ရႈရႈေပါက္ခ်င္သလို၊ အင္အင္းပါခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားသည္။
"ခဏေလး"
ေၾကာင္ထုိင္ထုိးက ေျပာရင္း ငုတ္တုတ္ထိုင္ခ်လုိက္သည္။ အထိုင္မေတာ္သျဖင့္
အီးတီ တဖက္သို႔ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ရသည္။ ေၾကာင္ထိုင္ထိုးကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
သတိမထားမိ။
"အင္း.....ကုိကိုရဲရင့္က ၁၉၈၉ ဖြားဆိုေတာ့ ... ၇နဲ႔စား.... သုညၾကြင္း.... သူ ႀကီး ေအာင္
လံ ထူ စစ္ ... အင္း.. ဟုတ္ၿပီ... အဲ.... ဟုတ္ၿပီ"
"နင္ ဘာလုပ္ေနတာလဲ" အီးတီက နားမလည္သျဖင့္ ေမးသည္။
"ေဗဒင္တြက္ေနတာေလ.... ငါ့နာမည္က ေဗဒင္ၾဆာ ေၾကာင္ထိုင္ထိုးတဲ့....
ျမန္မာျပည္တခြင္ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေၾကာင္ ေက်ာ္ၾကားတာေပါ့.. ဟင္းဟင္း....... အဲ......
ဟုတ္ၿပီ ... မဟုတ္ဘာအရ... အဲေလ.. မဟာဘုတ္အရေရာ... တျခား နကၡတၱေဗဒ
တြက္နည္းေတြအရပါ တြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုရဲရင့္ဟာ ကံဇာတာနိမ့္ေနတဲ့အတြက္
ေကာင္မေလးေတြ ၀ုိင္း၀ိုင္းလည္ေနလို႔ ပတ္ေျပးေနရမယ္ လို႔ ေျပာေနတယ္...."
"ဘယ္သူေျပာတာလဲ"
"ေဗဒင္ပါဆို.... နင္ကလဲ... ငါ့ .. က်ပ္ေနသလားမွတ္ရတယ္.. ဟြင္းးး"
"သိဘူးေလ ... နင္ကလဲ...."
"ဒီမွာၾကည့္.." ။ ေၾကာင္ထုိင္ထုိးက ေျမႀကီးကို လက္နဲ႔ ေျမပံုသ႑ာန္ဆြဲျပသည္...။
အီးတီက တစ္ေနရာကိုပဲ စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
"ငါ့လက္ညွိဳးကိုၾကည့္ပါဆို" ေၾကာင္ထုိင္ထုိးက စိတ္မရွည္သလို ေျပာလိုက္၏ ..။
"ဘယ္လက္ညွိးလဲဟွင္"
"ဟုိက္ .... " ေၾကာင္ထုိင္ထိုး ထိုအခါမွ ငံုၾကည့္ျဖစ္ၿပီး မတ္တပ္ထရပ္လိုက္၏။ ပုဆိုးကို
ျပင္၀တ္ရင္း..။
"ဒါမ်ဳိးက်ျမင္တယ္.....ဟြင္း...
ၿပီးေနာက္ ျပန္ထိုင္ရင္း..။
" ဒီမွာ ေသခ်ာျပန္ၾကည့္ .... ဒါက ဒီလမ္းမ ... ဒီလမ္းမကေန...
ဒီအထိ ေလွ်ာက္သြားရင္ ဘတ္စ္ကားဂိတ္ရွိတယ္....။ ဘတ္စ္ကားစီးၿပီး ကိုကုိရဲရင့္
အိမ္ကို သြားရမယ္...။ လိပ္စာက ×××××××××××"
''ဟုတ္ၿပီ... ဒါဆို မနက္က်ရင္သြားၾကမယ္....."
"ေအး.... ဒါနဲ႔ နင့္မွာ ကားခပါရဲ႕လား.... ငါ ပိုက္ဆံမရွိေတာ့လို႔..."
"ပါပါတယ္.... ၿဂိဳဟ္ေပၚက ေငြလဲေကာင္တာမွာ ျမန္မာေငြလဲလာၿပီးသား...
လိုသေလာက္ပါတယ္..."
"ေတာ္ေသးတာေပါ့... ဒါဆို မနက္စာပါ၀ယ္ေကၽြး......ဟီးးး...
ကဲကဲ.. နင္သြားအိပ္ေတာ့.. ငါလည္း မီးလံုးကသုိဏ္းရႈလုိက္ဦးမယ္.."
ေနကသုိဏ္း၊ ေရကသိုဏ္း၊ ေလကသုိဏ္းပဲၾကားဖူးပါတယ္.. နင့္က်မွ
မီးလံုးကသိုဏ္းတဲ့"
"ေရနဲေလက မလုပ္တတ္ဘူးဟ.... ေနကသိုဏ္းကလည္း မ်က္လံုးစပ္တယ္..
မခံႏုိင္ဘူး ... မီးလံုးကသိုဏ္းက မ်က္လံုးသိပ္မစပ္ဘူး....။ ကဲပါ.. နင္သြားအိပ္ေတာ့
မနက္က်မွ ေတြ႕ၾကမယ္..."
"အိုေက ဂြတ္ႏုိက္"
"ဂြတ္ႏုိက္..."
××××××××××××××××××××××××××××××
-- ေခြးနက္ႀကီးႏွင့္ ရင္ဆုိင္ျခင္း --
မနက္မိုးလင္းေတာ့ အီးတီေရာ ေၾကာင္ထိုင္ထိုးပါ တက္ၾကြစြာပင္ ဘတ္စ္ကားစီး၍
ကိုကိုရဲရင့္အိမ္သိုိ႔ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။ ဘတ္စ္ကားတစ္ခါမွ မစီးဖူးေသာ
အီးတီအဖို႔ အံ့ၾသႀကီးစြာ မ်က္လံုးျပဴးဆန္ခါျဖစ္ေန၏။
"ဟယ္... ဒီေလာက္ ယာဥ္ေသးေသးေလးကို လူေတြအမ်ားႀကီးတင္လို႔ရတယ္
ၾကည့္စမ္း.. အံ့ၾကဖို႔ေကာင္းလုိက္တာ..."
ဤသို႔ျဖင့္ ကိုကိုရဲရင့္အိမ္ေရာက္ခဲ့ေလၿပီ.
"ျခံတံခါးက ေသာခတ္ထားတယ္ဟ... ဘိုလုပ္မလဲ.... ေၾကာင္ထုိင္ထိုး"
"အသာေနစမ္းပါ.... ငါ့မွာ နည္းလမ္းရွိပါတယ္..."
ေၾကာင္ထိုင္ထိုးက အုတ္ခဲတစ္ခဲကို ယူကာ ေသာ့ကို ထုခ်လုိက္သည္။
"ေကာင္းလိုက္တဲ့နည္းလမ္း"
ၸဤသုိ႔ျဖင့္ တံခါးပြင့္သြားေခ်ၿပီ......။
ေၾကာင္ထုိင္ထိုးက တံခါးကို တြန္းဖြင့္လိုက္ေလေသာအခါ.......
(ျခံ၀န္းထဲသို႔ေရာက္ေရာက္ျခင္း အီးတီႏွင့္ ေၾကာင္ထို္င္ထိုးတို႔ ေခြးဆိုးႀကီးႏွင့္ ရင္ဆုိင္
ႀကံဳေတြ႕ရပံုမွာ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ဖြယ္ ေကာင္းလွသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ ခ်စ္လွစြာေသာ
စာရႈသူမ်ား ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဖတ္ရႈႏုိင္ရန္ ၀တၱဳ၏အစ.. အပုိင္း ၁ တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။
ပံု..... စာေရးသူ.....)
(အပုိင္း-၃)
“ဒီအတိုင္းေနလို႔ေတာ့ မျဖစ္ေသးပါဘူး.. တစ္ခုခု ႀကံစမ္းပါဦး ေၾကာင္ထုိင္ထုိးရဲ႕”
“ငါလည္း မႀကံတတ္ေတာ့ဘူး…။ မသိေတာ့ဘူးဟာ.. ငါ့ကို နင့္ၿဂိဳဟ္ေခၚမသြားခ်င္လဲ
မေခၚသြားနဲ႔ေတာ့.. အႀကံမေပးတတ္ေတာ့ဘူး”
“စိတ္ညစ္တယ္ဟာ.. ငါ့ဘ၀ကိုသနားပါ ေၾကာင္ထိုင္ထိုးရယ္.. ငါ
သူ႔ကိုမေတြ႕ရင္ ေယာက္်ားအေယာက္ႏွစ္ဆယ္ေတာင္ ေပးစားခံရမွာ…
ခ်ဳခ်ဳးေတာင္ ေပါက္ခ်ိန္ခ်ိမွာဟုတ္၀ူး.. ေၾကာင္ထိုင္ထိုးရဲ႕.. အဲ့အဲ့”
“ေအးပါ.... ေနဦး… ငါသူ႔ကိုဖုန္းေခၚၾကည့္လိုက္ဦးမယ္..”
“ဟင္.. ဖုန္းေခၚလို႔ ရတယ္လား.. အေစာႀကီးကတည္းက ေခၚပါလား ေၾကာင္ထိုင္ထိုးရဲ႕.. ဘာလို႔ ခုမွေခၚတာတုန္း.. အခ်ိန္ေတြကုန္လိုက္တာ ေတနာေကာင္ရဲ႕”
“ေဘမရွိလို႔ဟ.. ခုေတာင္ လမ္းေဘးဖုန္းက သြားဆက္ရမွာ..”
“ဆက္ဆက္.. ျမန္ျမန္ဆက္”
ဤသို႔ျဖင့္ လမ္းေဘးဖုန္း၌ ဂဏန္းအခ်ိဳ႕ကို ႏွိပ္ၿပီး သကာလ….။
“ဟယ္လို.. ဘူပါလဲ”
“ငါပါဟ.. ေၾကာင္ထုိင္ထုိးပါ..”
“ေၾသာ္… ေျပာဗ်.. ဘာကိစၥရွိလို႔တုန္း.. ”
“မင္း ဘယ္ေရာက္ေနလဲအခု”
“ကၽြန္ေတာ္လား.. ကၽြန္ေတာ္အခု 38 လမ္းက စြဲလမ္းဘီယာဆုိင္မွာဗ်.. ။ ဒီမွာ
စာေရးဆရာေတြလည္း အမ်ားႀကီးဗ်ာ..။ ဆရာနႏၵမိုးၾကယ္တို႔.. ေမာင္ျမင့္မား(ဘုိကေလး)တို႔..
ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ လူမျမင္ဖူးတဲ့ မသိတဲ့စာေရးဆရာေတြလည္း အမ်ားႀကီး.. သူတို႔စကားေျပာတာ
ထိုင္နားေထာင္ေနတာဗ်”
“မင္းေျပာေတာ့ လကမၻာေပၚမွာဆို”
“ဟာ .. အဲဒါ ကဗ်ာေရးထားတာဗ်… ဘယ္လိုလုပ္ လကမၻာေပၚ ကၽြန္ေတာ္က တက္မလဲ”
“ေအး .. အဲဒါဆို ငါလာခဲ့မယ္.. ”
“ဘာလာလုပ္မွာတုန္း.. ခင္ဗ်ားဘီယာမေသာက္နဲ႔ေနာ္.. ဘီယာေသာက္ၿပီးလို႔ ၀က္ရူးျပန္ရင္
ကၽြန္ေတာ္ ေဆးရံုကို လိုက္မပို႔ႏုိင္ဘူး”
“ေဟ့ေကာင္ ငယ္က်ဳိးငယ္နာေတြ မေဖာ္နဲ႔.. ဒီမွာ မင္းကို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က
လည္း ေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့”
“စိတ္၀င္စားတယ္ဗ်ာ.. ဒါဆို အခုခ်က္ခ်င္း လာေစသတည္း.. ေစာင့္ေနမယ္”
“အိုေက”
“ဂြပ္”
“ကဲ…. .. အီးတီေရ…. လစ္ၾကစို႔ရဲ႕…
ဒန္႔တန္႔တန္႔
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
“ဟင္.. ဒီဘတ္စ္ကားႀကီး စီးသြားရဦးမွာလား”
“ဘတ္စ္ကားပဲ စီးမယ္ေလ… လူေလးဘာေလးၾကပ္ရင္ ေကာင္မေလးေတြအနားတိုးၿပီး ငါ့အတြက္
ခြင္ဖန္ရတာေပါ့.. ဟဲဟဲ”
“ေသာက္က်င့္မေကာင္းတဲ့ေကာင္”
ဤသို႔ျဖင့္ စီးေတာ္ယာဥ္ဘတ္စ္ကားျဖင့္ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကေလသည္။
“ပန္းဆိုးတန္းပါလား.. ပန္းဆိုးတန္းပါလား”
စပယ္ယာ၏ ေအာ္သံႏွင့္အတူ ေၾကာင္ထုိင္ထိုးက
“ပါတယ္ေဟ့ ပါတယ္ဟ”
ဟုဆိုကာ ကားေပၚမွ ဆင္းမည္ႀကံသည္။ သုိ႔ေသာ္ တံခါးေပါက္၀တြင္
ကားေပၚသို႔တက္မည့္ ေကာင္မေလးမ်ားက ပိတ္ေနသျဖင့္ ေၾကာင္ထိုင္ထုိး
ဆင္း၍မရ…။ ေၾကာင္ထိုင္ထိုးကလည္း မဆင္းေသးဘဲ ေကာင္မေလးမ်ားကို
မ်က္စပစ္ျပေနေသးသည္။ စပယ္ယာက စိတ္မရွည္သျဖင့္.......
“ဒီႏွာဗူးကလည္း ဆင္းမွာျဖင့္ မဆင္းဘူး” ဟုဆိုကာ တြန္းခ်လိုက္ေလသည္။
ေၾကာင္ထုိင္ထိုး ကံဇာတာ နိမ့္ေနသည့္သေဘာရွိသည္။ စပယ္ယာက တြန္းခ်၍ ကားေပၚမွ
ကေမ်ာေသာပါး ဆင္းရခ်ိန္တြင္ ေၾကာင္ထုိင္ထုိး၏
ပုဆိုးေအာက္စအား အီးတီက တက္နင္းထားမိသျဖင့္ ကားေအာက္သို႔
ပုဆုိးကြင္းလံုးကၽြတ္လ်က္သား ေမွာက္လ်က္လဲက်ေလေတာ့သည္။
“ဟင္…”
“ဟာ…”
“ဟယ္.. ၾကည့္စမ္း.. မိန္းမ၀တ္ႀကီးနဲ႔ ေတာ္ေရ..”
“ဟုတ္တယ္ေတာ့... ဇာေလးေတာင္ ကြပ္ထားေသးတယ္ေဟ့...”
“ဟိုက္. ေသၿပီ”
ေၾကာင္ထိုင္ထိုး ပုဆုိးကို အတင္းျပန္၀တ္သည္။ မွန္ေပသည္။ သူ၀တ္ထားသည္ကား
မိန္းမ၀တ္အတြင္းခံမွ မိန္းမ၀တ္အတြင္းခံစစ္စစ္..။ ပန္းႏုေရာင္ပိတ္စသား ခပ္ပါးပါးေပၚတြင္
ပန္းပြင့္ပံု ရိုက္ႏွိပ္ထား၍ ဇာအကြက္ေလးမ်ားက ေဘာင္းဘီကို ကြပ္ထားလိုက္ေသးသည္။
ေၾကာင္ထိုင္ထိုး၀တ္လိုက္ေသာအခါ အလြန္လိုက္ဖက္ေလ၏။ ႏုေပစြ၊ လွေပစြ။ ယဥ္ေပစြ တကား..။
လူအမ်ားေတြ႕သြားၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေၾကာင္ထုိင္ထုိးရွက္စိတ္မြန္ၿပီး ၿဖဲကား၍ (လူေတြကို)
ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္ျဖင့္ ထြက္ေျပးေလေတာ့သည္။
(ေနာက္မွသိရသည္မွာ ထိုမိန္းမ၀တ္အတြင္းခံေဘာင္းဘီသည္ ေၾကာင္ထိုင္ထိုး ၀တ္စရာမရွိ၍
အပ်ဳိႀကီးအိမ္မွ အလစ္သုတ္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆုိ၏)
ေၾကာင္ထိုင္ထိုး ထြက္ေျပးသြားသျဖင့္ ဘယ္သြားရမွန္းမသိေသာ
အီးတီတစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့သည္။ သူလည္း ခုနကလူေတြႏွင့္ ေရာေယာင္၍
ရယ္ေနရသျဖင့္ ေၾကာင္ထိုင္ထုိးထြက္ေျပးသြားသည္ကို မတားမိ။ ခုေတာ့ ဒုကၡေတြ႕ၿပီ။
သို႔ေသာ္ အျခားသူမဟုတ္။ အီးတီပဲပင္မဟုတ္လား..။ ဟုိလူေမး.. ဒီလူစမ္းျဖင့္
(ဘာစမ္းမွန္းေတာ့မသိပါ) စြဲလမ္းဘီယာဆုိင္သို႔ ေရာက္ခဲ့ေပၿပီ။
××××××××××××××××××××××
ေတြ႕ပါၿပီ ကိုကိုရဲရင့္.. ဘီယာအား တစိမ့္စိမ့္ေသာက္ရင္း မ်က္စိက ဂဏွာမၿငိမ္
ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္ၾကည့္ေနသည္။ အီးတီက ေရွ႕တြင္သြားရပ္၍
“ငါက .. ေၾကာင္ထုိင္ထိုး သူငယ္ခ်င္းပါ..နာမည္က အီးတီ”
“ေၾကာင္ထုိင္ထုိးေရာ”
“ဟိ..”
ကိုကိုရဲရင့္ေမးမွ အီးတီမွာ မွတ္တုိင္မွ ေၾကာင္ထိုင္ထုိးအျဖစ္ကို ျပန္ေတြးမိ၍ “ဟိ” ခနဲ ရယ္မိသည္။
“ျပန္သြားၿပီ”
“၀ုန္း ....”
“ဟဲ့.. ေသာက္ပလုပ္တုတ္.. ဘာျဖစ္တာတုန္း ကိုကိုရဲရင့္ရဲ႕”
ကိုကိုရဲရင့္ ေဖာက္ေလၿပီ..။
ဟဲ့.. သူငယ္မရာ ေခ်ာလို႔လွလို႔ ၀လို႔ပါ... ေၾသာ္.. တကယ္ပဲကြာ.. အသားေလး၀င္း၀ါ၀ါ..
ဘာေၾကာင့္ကြယ္ ဒေလာက္ေတာင္မ်ား လွေနရလဲကြာ.. ေရႊမႈန္စားလို႔လား အား
ဟားဟား.. ေငြမႈန္စားလို႔လား အား ဟားဟား... ဘာတဲ့တုန္း အီးတီရဲ႕..”
“မဟုတ္ရပါ အစ္ကိုႀကီးရာ.. စည္ဘီယာ စည္ဘီယာ .. တစ္ေန႔ကိုဆယ္ခြက္
အမူးအၿပဲေသာက္လို႔ပါ.... ကၽြန္မေခ်ာတာ.....ဂ်ိ”
အမယ္.. အီးတီက ပါးစပ္ဆုိင္းေတာင္ ပါလုိက္ေသး... ကိုကုိရဲရင့္ကလည္း မေခ...။
“အင္း... ဘုန္းကံျမင့္မား.. ကိုယ္ေတာ့္နားကို အခစားေရာက္လာ.. ႏွမေတာ္ေလးဟာဆုိရင္ျဖင့္ ..
ဘယ္ဘူတာနား .. ဘယ္ခံုးတံတားေအာက္ကပါလဲ ... ေမာင္ႀကီးကို
အျမန္ေလွ်ာက္တင္စမ္း ႏွမေတာ္ရဲ႕....”
“မွန္လွပါ ေမာင္ေတာ္ဘုရား.. ႏွမေတာ္ေလးဟာဆုိရင္ျဖင့္ ပန္းဆိုးတန္းဘူတာႀကီးအနား
ခံုးတံတားေအာက္က .... ဟင္.... ေတနာေကာင္... ငါေတာင္ ေယာင္ကုန္ၿပီ.... ။ ငါ့မ်ား
ဘယ္တံတားေအာက္ကလဲတဲ့။ နင္ကသာ တံတားေလးသြားရမွာ ေတနာေကာင္ရဲ႕”
“တံတားေလးက အခု မရွိေတာ့ဘူး.. အီးတီတို႔အိမ္ျဖစ္သြားၿပီ .. ဟီဟိ......။ ကဲပါ..
လာရင္းကိစၥ ေျပာ.... ပုိက္ဆံေတာ့မေခ်းနဲ႔ေနာ္.. .ဘီယာဖိုးပဲ ရွိတယ္.. ႀကိဳေျပာထားတာ.. ဟြင္းးး”
“မေခ်းပါဘူး... ငါ့ရဲ႕ လာရင္းကိစၥက .. . .. . . . ပက်ိ.. ပက်ိ.. ပက်ိ.. ပက်ိ...”
(အေၾကာင္းစံု ေျပာျပၿပီးဟု မွတ္ပါေလ.... ျမန္မာကားထဲမွ စတိုင္ခိုးက်သည္ .. ဟီဟိ)
×××××××××××××××××××××
“ဘာ..........”
“ဟဲ့.. ေသာက္ပလုတ္တုတ္ ... ျဖည္းျဖည္းေအာ္ပါဟဲ့...”
“ေအာ္ပါတယ္ဆိုမွ ျဖည္းျဖည္းေအာ္ရမွာလား.... . မလုိက္ဘူး. မလုိက္ႏုိင္ဘူး.... မိန္းမေတြကို
မုန္းလို႔ .. ဘီယာကိုပဲ အေဖာ္ျပဳေနပါတယ္ဆုိမွ . ဘာမိန္းမေျခာက္ေယာက္ေပးစားမွာလဲ..
မလိုက္ႏုိင္ဘူး.. မိန္းမေျခာက္ေယာက္လည္း မလုိခ်င္ဘူး.. .. ။ ဒီမွာ အီးတီ...။ ငါ့ကိုေခၚမယ့္အစား
ဟုိေခ်ာင္ေလးမွာ ဘီအီးေသာက္ေနတဲ့ လူပ်ဳိႀကီး ကိုေမးေထာင္ကို ေခၚသြားပါလား ... သူဆိုရင္
လိုက္မွာ က်ိန္းေသတယ္.. ”
“သူ႔ေခၚသြားရင္ ငါ့ကိုေခါင္းေဆာင္ႀကီးက စိတ္ဆုိးၿပီး ေယာက္်ားအေယာက္ေလးဆယ္ေတာင္
ေပးစားပစ္မလားမသိဘူး... လုပ္ပါ ကုိကိုရဲရင့္ရယ္.. လိုက္ခဲ့ပါေနာ္.. ေနာ္.. ေနာ္လုိ႔”
“လိုက္ဘူး...”
“ခု ေသာက္ထားတဲ့ ဘီယာဖိုး ရွင္းေပးမယ္ေလ... ေနာ္လို႔”
“လိုက္ဘူး..”
“ဒီေလာက္ေတာင္ ေျပာမရရင္လဲ...”
ေျပာေျပာဆိုဆို အီးတီ ထမီကို ျပင္၀တ္သည္။
“ဟင္.. နင္ဘာလုပ္မလို႔လဲ... အီးတီေနာ္... လုပ္နဲ႔ေနာ္.... လုပ္နဲ႔ေနာ္လို႔”
“လာစမ္း.... ”
အီးတီက ကိုကိုရဲရင့္၏ ခ်က္ေကာင္းကို တစ္ခ်က္တည္းကိုင္လိုက္သည္။
“အားး... နာတယ္ဟ နာတယ္ နာတယ္”
“ေကာင္းေကာင္းေခၚလို႔မွ မလိုက္တာ.. လာခဲ့”
“ေသပါၿပီဗ်... ဆံပင္ကိုဆြဲေတာ့ နာတာေပါ့ ဂန္းနာမရဲ႕... အမယ္ေလး လုပ္ၾကပါနဲ႔ဗ်....
ကယ္ၾကပါဦးအရပ္ကတို႔ရဲ႕ အဲ့အဲ... ၊ ေအာင္မယ္ေလး.. ရွိသမွ်ဘုရား ကယ္ေတာ္မူပါ.. ..။
အေမေရ.. သား ငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတယ္ဗ်.. ။ မိန္းမလိုခ်င္ေသးဘူး... အား.. နာတယ္ဗ်”
ဤသုိ႔ျဖင့္ ဘီယာဆုိင္ထဲတြင္ လူအမ်ား၀ိုင္းအံုၾကည့္ေနသည့္ၾကားထဲမွ .. အီးတီက ဆြဲလိုက္..
ကိုကိုရဲရင့္ကရုန္းလိုက္ႏွင့္ပင္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သနားစရာကိုကိုရဲရင့္မွာ အီးတီေခၚရာေနာက္သို႔
ယက္ကန္ယက္ကန္ျဖင့္ ပါေတာ္မူရရွာေလေတာ့သတည္း။
ၿပီးပါၿပီ.....
(ေက်းဇူးတင္လႊာ)
အီးတီႏွင့္ ကိုကိုရဲရင့္ရွာပံုေတာ္ ၀တၱဳႀကီးတြင္ ေမတၱာျဖင့္ ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ေပးၾကေသာ
အီးတီ၊ ေၾကာင္ထိုင္ထုိး၊ ဧည့္သည္သရုပ္ေဆာင္ - မမ၀က္ရီ၊ အပ်ဳိႀကီး၀ယ္၀ယ္နင္း၊ လူပ်ဳိႀကီး
ကိုေမးေထာင္ တုိ႔ႏွင့္အတူ ဤ၀တၱဳႀကီးအား အခ်ိန္မရသည့္ၾကားမွပင္ သည္းခံေစာင့္ေမွ်ာ္
ဖတ္ရႈေပးၾကသည့္ ကၽြႏု္ပ္၏ ခ်စ္လွစြာေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ပိုးစုိးပက္စက္
ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း....။
ရဲရင့္ကိုကို
အထူးပရိုမိုးရွင္းအျဖစ္ ေၾကာင္ထိုင္ထုိး၏ ဓာတ္ပံုအားၾကည့္ခ်င္ပါက ဒီမွာ ၾကည့္ရႈႏုိင္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment